Ο Bernard de Nonancourt, ιδρυτικός πρόεδρος του ομίλου
Laurent-Perrier, πέθανε σε ηλικία 90 ετών.
Η Marie-Louise Lanson de Nonancourt, μητέρα του de Nonancourt, είχε αγοράσει το σπίτι της Champagne στο Tour-sur-Marne το 1938, και ο Nonancourt έγινε γενικός διευθυντής, μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - ο μεγαλύτερος αδελφός του Maurice, ο οποίος επρόκειτο να αναλάβει,
σκοτώθηκε σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Και οι δύο αδελφοί είχαν συμμετάσχει ενεργά στο γαλλικό κίνημα αντίστασης και ο Bernard κέρδισε ένα στρατιωτικό Σταυρό για την υπηρεσία του με το 2ο θωρακισμένο τμήμα που διοικείτο από το στρατηγό Leclerc.
Μετά τις σπουδές του στο École Supérieure de Commerce στο Reims και εκπαίδευσης σε διάφορα σπίτια Champagne συμπεριλαμβανομένων της Lanson, που ήταν τότε ιδιοκτησίας της οικογένειας, ο de Nonacourt ανέλαβε τη Laurent-Perrier στη 1 Οκτωβρίου 1948.
Κατά τα επόμενα 50 χρόνια έχτισε την εταιρεία σε μια από τις πιο επιτυχημένες επιχειρήσεις στη Champagne.
Μεταξύ 1950 και 2000, ενώ η σαμπάνια στο σύνολό της αύξησε τις εξαγωγές της κατά δέκα φορές, ο όμιλος Laurent-Perrier, ο οποίος περιλαμβάνει επίσης τα σπίτια των de Castellane, Salon και Delamotte, επεκτάθηκε στο εκατονταπλάσιο.
Μέχρι τη στιγμή που αποσύρθηκε το 2005 για να γίνει επίτιμος πρόεδρος και μέλος του εποπτικού συμβουλίου, η Laurent-Perrier είχε μετακινηθεί από την 100η θέση για να γίνει η τρίτη μεγαλύτερη μάρκα σαμπάνιας σε πωλήσεις σε όλο τον κόσμο, πίσω από τη Moët & Chandon και Veuve Clicquot.
Γνωστός ως «Le Grand Bernard», ο εύσωμος de Nonancourt ήταν ένας μεγάλος καινοτόμος.
Πίσω στο 1960, όταν η Laurent-Perrier ήταν ακόμα ένα σχετικά μικρό σπίτι, προώθησε τη Grand Siècle (το σχεδίασε επτά χρόνια νωρίτερα).
Παρά την ύπαρξη της Dom Perignon, Louis Roederer Cristal, και Taittinger, η έννοια των prestige cuvées ήταν ανεκμετάλλευτη εκείνη την εποχή.
Ίσως πιο σημαντικό από την άποψη της επιτυχίας της εταιρείας, ο de Nonancourt επέβλεψε την έναρξη της Laurent-Perrier Brut Rosé το 1968 σε ένα προϊόν βάσεως με την ώριμη συγκομιδή του 1964.
Είχε την προνοητικότητα να τη βάλει σε ειδικό σχήμα μπουκαλιού. Η πολύ μικρή ροζ σαμπάνια έγινε σε μια στιγμή που η συνολική παραγωγή σαμπάνιας ανήλθε σε περίπου 100 εκατ. φιάλες, αλλά η ροζέ έγινε μια μεγάλη επιτυχία για τη Laurent-Perrier.
Οι δύο του κόρες Αλεξάνδρα και Stéphanie, οι οποίες εντάχθηκαν στο σπίτι, αντίστοιχα, το 1987 και το 1995 είναι και οι δύο πλέον μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Laurent-Perrier.
Η κηδεία θα γίνει την Παρασκευή 5 του Νοέμβρη στην Βασιλική του Sant Rémi στΗ Reims.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου