Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε που δοκίμασα για πρώτη φορά τον ΟΒΗΛΟ λευκό, 6-7 χρόνια, και δε σας κρύβω ότι είχα – συγκρατημένα- ενθουσιαστεί. Και λέω συγκρατημένα, διότι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε κρασιά τα οποία κατά τη διάρκεια της νεότητας τους, δείχνουν εντυπωσιακό χαρακτήρα, αλλά ο χρόνος τα μετατρέπει σύντομα σε οριστικό παρελθόν.
Ο ΟΒΗΛΟΣ λευκός αποδεικνύει ότι υπάρχουν Ελληνικά λευκά κρασιά που
παλαιώνουν ιδανικά αναδεικνύοντας τις ιδιαιτερότητες του terroir τους , και δημιουργώντας αισιόδοξες προοπτικές για το αύριο των Ελληνικών fine wines.
Τα μεγάλα κρασιά έχουν μάλλον ταυτιστεί με την πεποίθηση πολλών Φυσικών ότι ο χρόνος απλά δεν υπάρχει. Ο Γάλλος φιλόσοφος Maurice Merleau-Ponty έχει διατυπώσει την άποψη ότι ο χρόνος καθαυτός δε ρέει στην πραγματικότητα. Κάποια κρασιά έχουν ανατρέψει τις καθιερωμένες αντιλήψεις. Η δυνατότητα τους να βελτιώνονται με το χρόνο σε συνδυασμό με την ξεχωριστή τους προσωπικότητα και την αντανάκλαση του terroir τους έρχονται να αναθεωρήσουν παγιωμένες προκαταλήψεις, του στιλ ότι το λευκό κρασί πίνεται όσο το δυνατόν φρέσκο.
Ο ΟΒΗΛΟΣ λευκός του 2004, σε φιάλη magnum, ήταν μία ξεχωριστή εμπειρία που θα μπορούσε να καταρρίψει οποιαδήποτε επιφυλακτικότητα.
Μία απολαυστική εμπειρία που μας άφησε άφωνους. Ένα ιδιαίτερο blend Ασύρτικου με Semillon, λεμονοπράσινου χρώματος με φινετσάτα αρώματα βερίκοκου, μελιού προερχόμενα προφανώς από το Semillon, αλλά και εξωτικών φρούτων, να συνυπάρχουν αρμονικά με τα αρώματα κίτρου και λεμονιού από το Ασύρτικο και όλα αυτά σε ένα διακριτικό αρωματικό περιτύλιγμα βανίλιας και αποξηραμένων βοτάνων. Υπέροχα ισορροπημένη παλέτα, πληθωρικό και πολύπλοκο, ολοζώντανη οξύτητα και μακριά γλυκιά κιτρώδης επίγευση συνθέτουν ένα αξιοθαύμαστο σύνολο. Ο Βασίλης Τσακτσαρλής σε μεγάλα κέφια.
Υ.Γ. Πιστεύω ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο το ότι η φιάλη ήταν magnum.
Τιμή: ΝA
Βαθμολογία:18,5-20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου