Οικονομική κρίση: Κόλαφος ή ευκαιρία του Ελληνικού κρασιού;

Σε μια περίοδο ισχνών αγελάδων για τη χώρα μας, είναι εμφανώς απίθανο, να παραμείνει ανεπηρέαστη η αγορά του κρασιού. Την ώρα που η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών στην Ελλάδα έχει μειωθεί δραματικά, πως θα μπορούσαν να μην μειωθούν και οι πωλήσεις στη βιομηχανία του

κρασιού; Σ’ αυτήν την οικονομική συγκυρία, το θέμα είναι κατά πόσο η οικονομική κρίση αποτελεί μια απειλή για το ελληνικό κρασί ή μια ευκαιρία για να «ανοιχτεί» σε νέες, ξένες αγορές και οι ποικιλίες του να γίνουν γνωστές σε κάθε γωνιά του κόσμου;
Το κρασί είναι παραδοσιακά συνδεδεμένο με τη διατροφή και την κουλτούρα των Ελλήνων. Ωστόσο, η αισθητή μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος προκαλεί μεν την αντικατάσταση του κρασιού με άλλα χαμηλότερης τιμής προϊόντα, όπως η μπύρα, αλλά κυρίως έχει ως αποτέλεσμα τη μετακίνηση σε κρασιά χαμηλότερης κατηγορίας τιμών ή κατανάλωση κρασιού χύμα.
Την μείωση της κατανάλωσης εμφιαλωμένων κρασιών στην Ελλάδα επιβεβαιώνει και ο πρόεδρος του Δικτύου Οινοποιών Χανίων-Ρεθύμνης κ.Αντώνης Ντουράκης επισημαίνοντας όμως και τις υψηλές τιμές πώλησης των εμφιαλωμένων κρασιών στους χώρους εστίασης. :«Σίγουρα υπάρχει πρόβλημα αλλά και ένα μεγάλο θέμα. Στα εστιατόρια που γίνεται η κατανάλωση του εμφιαλωμένου κρασιού βρίσκουμε ότι οι τιμές είναι υψηλές και έτσι απαγορευτικές ώστε κάποιος να προτιμήσει ένα εμφιαλωμένο κρασί. Οπότε άμεσα πέφτει και η κατανάλωση» αναφέρει ο κ.Ντουράκης επισημαίνοντας πως «αυτός ο οποίος παλαιότερα έπαιρνε χύμα, συνεχίζει να παίρνει χύμα και οι περισσότεροι οι οποίοι έπαιρναν εμφιαλωμένο, πάνε προς το χύμα. Πολλές φορές δεν ανοίγουν καν τον κατάλογο για να δούνε τις τιμές.»
Σε αυτή την περίπτωση, βλέποντας το ποτήρι «μισό-άδειο», θεωρητικά η οικονομική κρίση μόνο κακό θα μπορούσε να κάνει στην παραγωγή του Ελληνικού κρασιού, αφού θα αναγκάσει τους παραγωγούς να μειώσουν το κόστος παραγωγής τους, μη διασφαλίζοντας την ποιότητά τους, για να παραμείνουν ανταγωνιστικοί στην ελληνική αγορά. Έτσι, θα μπορούσαν κάποιοι να πούνε ότι η εποχή του ποιοτικού κρασιού, θα περάσει ανεπιστρεπτί, με την επέλαση της οικονομικής κρίσης.

Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρος την οποία δεν ακούω να αναφέρεται συχνά. Οι πολλές φορές υπέρογκες τιμές των κρασιών στους χώρους εστίασης και σε κάθε είδους μάρκετ δεν είναι πάντα αποτέλεσμα αδίστακτης κερδοσκοπίας από τους εστιάτορες και τους κάθε λογής λιανοπωλητές, αλλά πολύ απλά -σε αρκετές περιπτώσεις-, είναι αποτέλεσμα των υψηλών τιμών που πωλούνται από τα ίδια τα οινοποιεία.
Και πιστεύω ότι θα έχετε οι περισσότεροι αντιληφθεί, εξόφθαλμες περιπτώσεις αλλαγής γνωστών εμπορικών σημάτων από κάποια οινοποιεία –ενώ το περιεχόμενο παραμένει το ίδιο- και το επαναλανσάρισμα τους με καινούριο εμπορικό σήμα σε πολύ φθηνότερες τιμές.

Πρόκειται για ομαλοποίηση στρεβλώσεων που δημιουργήθηκαν λόγω αλλαζονείας και ευδαιμονισμού ή πολύ απλά για ανορθολογικές πρακτικές εξαπάτησης που τελικά έχουν θύμα τους το ίδιο το κρασί;
Για πολλά χρόνια επίπλαστα κοινωνικά status απειλούσανε με διασυρμό την απόρριψη αγοράς ενός επώνυμου brand, τροφοδοτώντας ένα φαύλο και ατέρμονο κύκλο αγοράς υπερτιμολογημένων κρασιών.

Από την άλλη, υπάρχει και μια διαφορετική οπτική που παρουσιάζει το ποτήρι «μισό-γεμάτο» και δίνει νέες προοπτικές στο Ελληνικό κρασί, μετατρέποντας την οικονομική κρίση σε ευκαιρία για πολλούς Έλληνες παραγωγούς. Την ώρα που τα αποθέματα οίνου στη χώρα μας, μετά από μια τριετία συνεχούς υποχώρησης, εμφάνισαν αύξηση λόγω της μειωμένης κατανάλωσης από την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, την ίδια στιγμή η παγκόσμια κατανάλωση αυξάνεται.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της επενδυτικής τράπεζας Rabobank, τη φετινή χρονιά παρατηρείται μια σημαντική τόνωση του διεθνούς εμπορίου κρασιού, μετά από δυο χρονιές με πτωτικές τάσεις, η οποία στηρίζεται κατά κύριο λόγο στην αύξηση της ζήτησης από νέους «πελάτες».

Έτσι, το ελληνικό κρασί θα πρέπει να αναζητήσει θύλακες στην παγκόσμια αγορά, όπου η μοναδικότητα της προέλευσής του γίνεται ανεπιφύλακτα αποδεκτή, ενώ η τιμή του θεωρείται εξαιρετικά ανταγωνιστική στο εξωτερικό.
«Πριν 2 - 3 χρόνια, ελληνικά κρασιά άρχισαν να εμφανίζονται στις λίστες κάποιων "mainstream" εστιατορίων της Νέας Υόρκης. Σήμερα, όποιο εστιατόριο δεν περιλαμβάνει στη λίστα του ελληνικά κρασιά σημαίνει ότι δεν είναι ενημερωμένo, μιας και το ελληνικό κρασί αποτελεί πλέον δημοφιλή επιλογή των Αμερικανών οινοχόων», αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένα 12% αύξηση στις πωλήσεις του ελληνικού κρασιού στις ΗΠΑ.
Ενθαρρυντικά είναι τα στοιχεία για τις εξαγωγές ελληνικού κρασιού και προς τη Γερμανία όπου οι εξαγωγές εμφιαλωμένων κρασιών την περασμένη χρονιά, έφθασαν τα 25 εκ. ευρώ έναντι 22,3 εκ. ευρώ το 2009 (+12,1%) και ανήλθαν σε σχεδόν 15 χιλ. τόνους (έναντι 12,9 χιλ. τόνων το 2009 +15,9%).
Ο κλάδος της οινοποιίας αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τομείς της ελληνικής οικονομίας όχι μόνο για την εγχώρια αγορά ποτών, αλλά και για την ανάπτυξη και προώθηση γενικά των ελληνικών παραδοσιακών προϊόντων στις αγορές του εξωτερικού.
Σε μια δύσκολη οικονομικά περίοδο για την Ελλάδα, μοναδική λύση, για την σωτηρία και την διατήρηση της ποιότητας των ελληνικών ποικιλιών, είναι η εξωστρέφεια! Έτσι, η οικονομική κρίση θα μπορούσε να είναι εφαλτήριο για να αποκτήσουν τα ελληνικά κρασιά την θέση που τους αξίζει στον παγκόσμιο χάρτη.

Γ.Μ.