Το ‘παμε και το κάναμε! Πήγαμε στο περιβόητο «Περέκ» στο Μονοπήγαδο, ένα πανέμορφο γραφικό ποντιακό χωριό(μόλις 30χλμ. από την Θεσσαλονίκη), μετά τον Άγ. Αντώνιο με θέα τον Θερμαϊκό και ακόμα μακρύτερα το βουνό των θεών, τον Όλυμπο.
Πριν καλά - καλά φτάσουμε εντοπίσαμε πάνω στο λόφο να αφεντεύει… η επιβλητική παρουσία του «Περέκ» με τον κάμπο να απλώνεται στα πόδια του. Εξωτερικά σε κερδίζει αμέσως, αφού ο περιβάλλον χώρος είναι ιδιαίτερα προσεγμένος με πολλά
φυτά, λουλούδια, βραχόκηπους και σιντριβάνια που συμβάλλουν στην διαμόρφωση της πρώτης εικόνας.
Αφού δυσκολευτήκαμε να αποφασίσουμε αν θα κάτσουμε μέσα ή έξω – δεν μπορούσαμε να διαλέξουμε γιατί ήταν πανέμορφα αμφότερα- καταλήξαμε σε ένα γωνιακό τραπέζι με απίστευτη θέα…
Ξύλο και πέτρα, κάνουν το χώρο πολύ ζεστό και φιλόξενο, ενώ μέσα σε καλωσορίζει ένα κυκλικό τζάκι, ακριβώς στο κέντρο του μαγαζιού, φτιαγμένο και αυτό από πέτρα και τούβλα.
Παλιά αντικείμενα και παραδοσιακές κατασκευές, συνθέτουν μια εικόνα επιστροφής στη φύση και σε ταξιδεύουν σε άλλους καιρούς, ενώ μια μεγάλη τζαμαρία επιτρέπει να απολαμβάνεις τόσο τον όμορφο κήπο, όσο και την υπέροχη θέα.
Σε λίγο, μια γλυκιά φωνή από το βάθος χαιρετά εγκάρδια κάθε τραπέζι και μόλις φτάνει σε μας, κοντοστέκεται… «Η κ. Μαίρη Μουρατίδου;» ρωτάω και με χαρά αποδέχεται την πρόσκληση να κάτσει στο τραπέζι μας…
Δεν χρειάστηκε χρόνος για να εντοπίσουμε την αυθεντικότητά της… ενώ μόνη της ομολογεί… «έβγαλα 2 πτυχία, αλλά εδώ μαθαίνω την ουσία. Η φύση είναι το μεγαλύτερο σχολείο.»
Η Μαίρη Μουρατίδου είναι ένας πολύ γλυκός και αυθεντικός – όπως προείπα -άνθρωπος, καθηγήτρια Μοριακής Βιολογίας και ο τρόπος που μιλάει σε μαγεύει, σε μαγνητίζει και σε συγκινεί…
Τα περισσότερα πράγματα τα εξηγεί με όρους χημείας και βιολογίας, ενώ όση ώρα μιλάμε δεν διστάζει να πάρει χαρτί και μολύβι, για να μας εξηγήσει με χημική αντίδραση τη πλήρη διάσπαση του αμύλου.
Μιλάει για τα φυτά και τα ζώα σαν να είναι παιδιά της και αναφέρει χαρακτηριστικά: «τα φυτά έχουν τα δικά τους θέλω, πρέπει να τα σεβόμαστε. Όπως και τα ζώα. Δεν πρέπει να τους στερείς τα θέλω τους. Εγώ μαθαίνω από τη Λίζα, την προβατίνα μας… από τις κλώσες…» και μας περιγράφει παραδείγματα όπου η παρέμβαση του ανθρώπου στο θαύμα της φύσης έχει -πολλές φορές- θανατηφόρες συνέπειες.
Η μονάδα ξεκίνησε το 1999. Η σκέψη για το ξεκίνημα ήταν προϊόν ζύμωσης πολλών ετών. Η συνάντηση μιας ομάδας γυναικών που την συνέδεαν οι ίδιοι προβληματισμοί πάνω σε θέματα διατροφής και ποιότητας ζωής γέννησε την ιδέα για μια άλλη πρόταση στη πολύπαθη σύγχρονη διατροφή.
Και η ιδέα μπόρεσε να γίνει πραγματικότητα όταν βρέθηκε ο κατάλληλος τόπος που θα την φιλοξενούσε. Όπως εξομολογείται η ίδια… «Αυτός ο τόπος είναι ευλογημένος. Έχει καλό κλίμα και αγνά υλικά για πρώτες ύλες.»
Και συνεχίζει… να μας συγκινεί λέγοντας… «Συγκεκριμένα από αυτό το μαγαζί, ζουν 32 οικογένειες από το χωριό, γιατί όλα τα υλικά μας τα προμηθευόμαστε από τους χωριανούς. Τους παροτρύναμε να διατηρήσουν τα ζώα τους και τα προϊόντα τους», ενώ μας εκμυστηρεύεται ότι οι γιαγιάδες του χωριού παίρνουν 350€ από την σύνταξη του ΟΓΑ την οποία συμπληρώνουν, πουλώντας τα φρέσκα αυγά που δίνουν οι κότες τους.
Μια εκπληκτική γυναίκα με όραμα… πιστεύοντας στην παράδοση, στηρίζει ένθερμα την τοπική κοινωνία, δίνοντας δουλειά στο χωριό, αλλά και αγνά υλικά στους πελάτες της.
Το "Περέκ" είναι ο καρπός της τόλμης και της αυτενέργειας, είναι η επιβράβευση της ανάληψης ευθυνών, της αγάπης για τη δουλειά και την φύση.
Είναι ένα παράδειγμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που βασίζεται στην πιστοποιημένη δημιουργική τόλμη, ένα επιχειρηματικό μοντέλο κοινωνικού προφίλ που βασίζεται στις τοπικές, φυσικές και βιώσιμες πρακτικές ανάπτυξης της υπαίθρου, μακριά από το ανυπόληπτο πολιτικό σύστημα, μεσιτείες και ανυπόφορους τεχνοκράτες.
«Έχουμε δικά μας κρέατα, δικά μας αυγά, δικά μας τυριά, δικό μας ψωμί…» λέει με καμάρι και εκεί κάνει μια παύση για να μας εξηγήσει τα μυστικά του ψωμιού και για το προζύμι που προέρχεται από μύκητα 85 ετών!!!
«Η πρώτη πολύτιμη συμβολή σε αυτήν την προσπάθεια δόθηκε από παλιές οικογένειες του χωριού που προσέφεραν ένα μεγάλο δώρο στην μονάδα ‘την προζύμη’. Ένα κομμάτι ζυμαριού που το διατηρούσαν εδώ και χρόνια στα σπιτικά τους, για την παρασκευή ψωμιού σε οικιακό επίπεδο. Ένας θησαυρός που δίνει στο ψωμί αξεπέραστη αξία.
Στην συνέχεια, ηλικιωμένες γυναίκες του χωριού μετέδωσαν σε νεότερες την τέχνη των χειροποίητων ζυμαρικών και έγινε δυνατή η παραγωγή ποντιακών ζυμαρικών όπως τραχανάς, γιοφκάς και υβριστό.»
Είναι αυστηρή στην φιλοσοφία της… και αντιπροσωπεύει τη σοφία που φέρνει η παράδοση προτείνοντας σωστούς συνδυασμούς υλικών για μια ισορροπημένη διατροφή. Πρεσβεύει τη βιολογική γεωργία που σέβεται το φυτό και τη γη που το μεγαλώνει.
Έτσι, με τον ίδιο σεβασμό προς το σταφύλι, παράγουν σε δικά τους αμπέλια και εμφιαλώνουν και το δικό τους κρασί, τη «Δωροθέα», ένα αξιοπρεπές ξηρό κρασί, που προκύπτει από το συνδυασμό της ελληνικής ποικιλίας Καλομάτι και της διεθνούς ποικιλίας Syrah.
Και μιλώντας για το κρασί και τη ζύμωση… εξηγεί τη σοφία της παράδοσης, λέγοντας πως οι γιαγιάδες χωρίς να ξέρουν χημεία, βάζανε σουσάμι πάνω στη μουσταλευριά, πράγμα που σήμερα φαντάζει απίστευτο, αφού οι τανίνες για να απορροφηθούν θα πρέπει να συνυπάρχουν με στερόλες…
Λίγο πριν μας αφήσει να απολαύσουμε τις παραδοσιακές, και πάνω απ' 'ολα υγιεινές πεντανόστιμες λιχουδιές της, μας λέει με έμφαση… «Να οσφραίνεστε πρώτα το φαγητό και μετά να το τρώτε…» και συνεχίζει εξηγώντας μας πώς η οι πορτούλες του οργανισμού είναι οι αισθήσεις μας… κάθε ερέθισμα όσφρησης καταγράφεται στα «μικρά μας χρόνια» και γεμίζει θύμισες και μνήμες τον εγκέφαλο…. Η όσφρηση ευαισθητοποιεί άλλες αισθήσεις και ξυπνά τους σιελογόνους αδένες…
Αυτό που κάνει διαφορετικό αυτό τον χώρο, εκτός από τα φαγητά που ούτως η άλλως είναι πεντανόστιμα, είναι η μοναδική προσωπικότητα της κας Μαίρης Μουρατίδου, που εκπέμπει αξιοσύνη και αισιοδοξία εν μέσω μάλιστα ιδιαιτέρως στρεβλών καιρών. Αν επισκεφτείτε το Περέκ, ζητείστε οπωσδήποτε να την γνωρίσετε.
απολαύσαμε….
*Περέκ με κασέρι, ντομάτα και μανιτάρια
*Περέκ με άγρια ανάμικτα χόρτα και τυρί
*Σαρμαδάκια με αμπελόφυλλα και γιαούρτι
*Φωλιά σκορδάτης μελιτζάνας στα κάρβουνας
*Φούστουρο με χωριάτικο λουκάνικο, μανιτάρια και πιπεριές
*Πράσινη σαλάτα με φρέσκα λαχανικά (μαρούλι, ροκά, σπανάκι, άνηθος, φρέσκο κρεμμυδάκι, κεφαλογραβιέρα, άνθη καλέντουλας)
*Σαγανάκι από ποικιλία φρέσκων μανιταριών (φρέσκα μανιτάρια με βότανα και κατσικίσιο τυρί)
*Κοτόπουλο φιλέτο μπούτι σε ξυλόφουρνο με φρέσκα μανιτάρια και κους κους
*Καρυδόπιτα με σπιτικό παγωτό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου