Φυσική Οινική Φιλοσοφία: Μη Φιλοσοφικοί Στοχασμοί

Από τον Doug Wregg

Ποια είναι η προσωπική σας φιλοσοφία; Η Lucy ρωτάει τον Charlie Brown. Σκέφτεται για ένα λεπτό: «Η ζωή είναι σαν ένα παγωτό χωνάκι-μπορείς να γλύφεις μια μέρα την φορά.»

Όταν ρωτήθηκε τι γνώμη έχει για την Γαλλική Επανάσταση, ο κινέζος πρωθυπουργός απάντησε πως είναι πολύ νωρίς για να κρίνουμε.

Το κινεζικό όραμα του πολιτισμού τους καλύπτει χιλιάδες χρόνια, ενώ το δικό μας καλύπτει μόνο μερικούς αιώνες. Η ιστορία αντανακλά την κοινωνία μας-η αιώνια επιθυμία για άμεση ικανοποίηση  συν τις απαιτήσεις

 

για καινοτομίες και αλλαγές για χάρη της, πριν ακόμη να κατανοήσουμε πως λειτουργούμε μεταξύ μας και σε σχέση με το περιβάλλον.

Το κρασί φτιάχνεται για 8000 περίπου χρόνια. Το φυσικό κρασί δεν είναι ένας σύντομος όρος της φιλοσοφικής τάσης αλλά ένας  τρόπος του να φτιάχνεις πράγματα χειροποίητα . χειροποίητα σημαίνει να λερώσεις τα χέρια σου. Ή κατά μια άλλη έννοια σημαίνει να κάνεις τα πράγματα με αυτά που έχεις. Κατά την διάρκεια της ιστορίας της ανθρωπότητας, η πρόοδος πάντα σχετιζόταν με το να κάνουμε όλο και περισσότερα, να κάνουμε Τα πράγματα πιο εύκολα (θεωρητικά), καθορίζοντας, τελειοποιώντας,  και βελτιώνοντας τα τεχνικά. Τώρα έχουμε φτιάξει μηχανές για να κάνουν τις δουλειές για εμάς. Το να κάνεις την διαδικασία παραγωγής του κρασιού απρόσωπη είναι η απόλυτη «βελτίωση». Μπορεί όμως τα καλύτερα φυσικά κρασιά να φτιάχνονται με τόνους υπομονής, διαίσθηση και ένα τεράστιο σήκωμα των ώμων.

Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα οινοποιοί που φτιάχνουν ένα κρασί για την κουζίνα- ένα σούπερ φρέσκο, αφρίζων υγρό, το οποίο είναι ζωντανό- σε μια κανάτα, στο ποτήρι ζέσεως του θερμού νότου. Αυτό το κρασί είναι για τον παραγωγό, την οικογένεια και τους φίλους, για ευχαρίστηση. Η σκέψη μιας απόμακρης γευστικής και χημικής ανάλυσης και της κριτικής είναι τόσο απομακρυσμένα από το πνεύμα του φυσικής επιχείρησης.

Αυτά είναι τα κρασιά που θέλουμε να βρούμε, ζωντανά, με αναπνοή, τόσο φρέσκα, θρεπτικά και εύπεπτα.

Για να προστατευθούν από την απάτη και για να διασφαλιστεί μια συγκεκριμένη ποιότητα, τα κρασιά έγιναν αντικείμενο αναλύσεων και αξιολογήσεων. Οι ετικέτες έγιναν τόσο σημαντικές όσο και το περιεχόμενο της φιάλης. Νόμοι ονομασίας πρέπει να τηρούνται και ορισμένα πρότυπα παρανομαστή γίνονται δεκτά. Αυτό μπορεί να έγινε με τις καλύτερες προθέσεις, αλλά σαν αποτέλεσμα είχε τα κρασιά να φτιάχνονται για να προσελκύουν το αγοραστικό κοινό. Σε κάποιο σημείο το κρασί έγινε προϊόν οπότε έπρεπε να γίνει προϊόν αξίας.

Με αυτό στο μυαλό, οι οινοποιοί άρχισαν να βλέπουν το κρασί με όρους των μέσων παραγωγής και τα σταφύλια όχι σαν τον χυμό της εσοδείας ή σαν τους αναμεταδότες του terroir αλλά σαν δομικά στοιχεία κάτι συγκεκριμένου, ενός «οινικού προφίλ».

Η γνήσια άγνοια είναι… κερδοφόρα γιατί μπορεί να συνοδεύεται από ταπεινότητα, περιέργεια και ανοιχτό μυαλό, ενώ η ικανότητα να επαναλαμβάνεις πιασάρικες φράσεις, αργκό, γνωστές προτάσεις, δίνει την έπαρση της μάθησης και μετατρέπει το μυαλό αδιάβροχο στις νέες ιδέες» -John Dewey

Το φυσικό κρασί γέρνει προς την γνήσια άγνοια, δοκιμάζει την απλή πρόταση ότι το κρασί ήταν και μπορεί να είναι ένα φυσικό απολαυστικό ποτό χωρίς ντουζίνες επιτρεπτών προσθετων.

 Προσελκύει τους ανοιχτόμυαλους και αυτοί που δοκιμάζουν αυτά τα κρασιά είναι εξερευνητές του κρασιού.

Ο Pierre Jancou (Racine) λέει πως άνοιξε ένα wine bar  έτσι ώστε να μπορεί να πίνει τα κρασιά που του άρεσαν. Φυσικά κρασιά, απλό φαγητό καλομαγειρεμένο και καλής προέλευσης προσελκύουν παρόμοια σκεπτόμενο κόσμο. Δεν είναι μια κίνηση με την δομημένη λογική, είναι από στόμα σε στόμα, μια λέξη του ιστολογίου, ανταλλαγή εμπειριών. 

Η μόνη φιλοσοφία που έχω διαβάσει είναι από ένα  εμβρυικό αντι-πολιτιστικό κίνημα του οποίου ο μοναδικός στόχος ήταν να χλευάζει οτιδήποτε έβρισκε νέα εύνοια. Όπως ο καθένας που έχει διαβάσει Alice Feiring  ή Joe Dressner, ή έριξε μια ματιά στο οινικό μανιφέστο μου θα διαπιστώσει ότι δεν παίρνουμε ευγενικά τους ανθρώπους που προσπαθούν να εμβολιάσουν τις προκαταλήψεις τους σε εμάς. 

Πιστεύουμε πως τα φυσικά κρασιά είναι καλά, υγιεινά και γενναιόδωρα καθώς «διευρύνουν την ψυχή», όχι ότι όλα τα κρασιά που φτιάχνονται στο όνομα των φυσικών κρασιών είναι καλά. Έχω αμφιβολίες για την παροχή αισθητικής σε ένα φυσικό κρασί- μπορεί κανείς να πει πως το «pinot noir είναι ένα καταπληκτικό σταφύλι». Στα χέρια του κατάλληλου ανθρώπου μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερο.

Τα φυσικά κρασιά πρέπει να περιέχουν μια προειδοποίηση. Οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για αυτό το θέμα πρέπει να πίνουν περισσότερο (και καλύτερα) και να σκέφτονται λιγότερο.

Μετάφραση Κική Παναγιώτου