Γράφει η Κική Παναγιώτου
Στη Μαρμίτα μύρισε θάλασσα και όχι μόνο...λίγη Σαντορίνη έφτανε για να σου αλλάξει τον αέρα και τη γεύση! Η ιδέα να χρησιμοποιήσουμε ένα υλικό στις παρουσιάσεις αυτού του μήνα επιβεβαίωσε κάθε προσδοκία σε συνδυασμό με τα κρασιά ενός Οινοποιείου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα κρασιά του Χαρίδημου Χατζηδάκη μαζί με επιλογές από καλαμάρι.
Στη πρώτη περίπτωση σουβλάκι καλαμάρι σε μαρινάδα με μέλι, λεμόνι και
θυμάρι με πράσινη σαλάτα και έκρηξη αρωμάτων και στο σχαροτήγανο αλλά και στο στόμα. Η Σαντορίνη Βαρέλι 2009 Χατζηδάκη ήταν σε απόλυτη ισορροπία με το μέλι.
Η έκπληξη του menu ήταν η σαλάτα με συνδυασμό από όσπρια σε προιόν του Waitrose. Απόρω τόσο καιρό γιατί τα έτρωγα χωριστά. Διάφορα όσπρια μαζί είναι πιο νόστιμα. Η συνοδεία τους ήταν πορτοκάλι και γκρέιπφρουτ και το δεύτερο αντικατέστησε και το ''σκεύος''. Βγάλαμε την ψύχα και το δοκιμάσαμε στη φλούδα ... τόσο απλά και έξυπνα. Το κρασί εδώ ήταν το Cuvee No 15 2010. H φυτικότητα και η οξύτητα έδωσαν διάρκεια στα αρώματα του πιάτου. Δεν θα έτρωγα ποτέ φασόλια με καλαμάρι. Η Σμαράγδα, η οικοδέσποινα της Μαρμίτας μας το πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε.
Τελευταίο πιάτο με καλαμάρι περασμένο στο wok με τζίντζερ και λαχανικά. Mylos 2008! To κρασί έσβησε κάθε κάψιμο από το τσίλι επιβεβαιώνοντας τι θα πει Σαντορίνη.
Στο τέλος το γλυκό Εργολάβος, πορτοκάλι, φράουλα….. σε ένα μοναδικό συνδυασμό. Κακώς συνδέσαμε τον εργολάβο με ένα απλό γλυκό. Είναι το ''παλιό'' macaron! Eδώ τo Vinsanto 2003 ήταν το καλύτερο κλείσιμο. Δροσερό το γλυκό και σχεδόν σε προκαλούσε να το φας όλο για να πιεις και δεύτερο ποτήρι Vinsanto. Όποιος άντεχε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου