Παρά τις θετικές ειδήσεις πρόσφατα για τη Βραζιλία να γίνεται η έκτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και τις τακτικές εκθέσεις που επισημαίνουν τη σημασία των BRICs* στην επέκταση της παγκόσμιας αγοράς του οίνου, οι ξένοι παραγωγοί κρασιού που επιδιώκουν να εξάγουν στην αγορά της Βραζιλίας αντιμετωπίζουν μια αβεβαιότητα λίγων μηνών.
Την προππερασμένη Πέμπτη, 15 Μαρτίου, το Βραζιλιάνικο Υπουργείο Ανάπτυξης Βιομηχανίας και Εξωτερικού Εμπορίου (MDIC) άνοιξε δημόσια διαβούλευση σχετικά με τη δυνατότητα θέσπισης μέτρων «προστασίας» για την προστασία της εθνικής
παραγωγής κρασιού από τα κύματα του εισαγόμενου οίνου που "επιτίθενται στην αγορά της Βραζιλίας" (Diário Oficial da União, εγκύκλιος αριθ. 9/2012, 15 marco 2012, pp76-79).
Οι "εγγυήσεις" περιλαμβάνουν διάφορα πιθανά μέτρα, τα οποία θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην αγορά για τους εισαγόμενους οίνους:
• Η αύξηση του ήδη υψηλού κοινού δασμολογίου για τους εισαγόμενους οίνους από 27% σε 55% - μια τρομακτική, αλλά πιθανώς αναποτελεσματική πρόταση, δεδομένου ότι οι δύο μεγαλύτερες πηγές του εισαγόμενου οίνου, η Αργεντινή και η Χιλή, δεν θα επηρεαστούν, λόγω της συμμετοχής τους σαν μέλη της οικονομικής κοινότητας MERCOSUR.
• Η εισαγωγή ποσοστώσεων ανάλογα με τη χώρα (και πάλι εκτός από τις παραγωγούς χώρες που συνδέονται με τη MERCOSUR)
• Η επιβολή ελάχιστης τιμής στα εισαγόμενα κρασιά
• Την υποχρεωτική καθιέρωση σήματος στα πορτογαλικά στο μπροστινό μέρος της φιάλης σε όλα τα μπουκάλια. Με εξαίρεση των παραγωγών από την Πορτογαλία, αυτό στην πράξη σημαίνει τη δημιουργία μιας ετικέτας αποκλειστικά για την αγορά της Βραζιλίας (κάτι που είναι εφικτό ή σκόπιμο μόνο για τους μεγαλύτερους ξένους παραγωγούς)
• καθιστώντας παράνομη τη χρήση όρων όπως "βιολογικό" ή "βιοδυναμικό» στις ετικέτες των κρασιών, ακόμη και αν οι όροι αυτοί έχουν πιστοποιηθεί από διαπιστευμένο διεθνή οργανισμό, εκτός αν έχουν πιστοποιηθεί από πρακτορείο της Βραζιλίας.
Η εγκύκλιος έχει δεχθεί πιέσεις από το Ινστιτούτο Οίνου Βραζιλίας (IBRAVIN), την Βραζιλιάνικη Ένωση Vitiviniculturists (Uvibra), την Ομοσπονδία των οινοποιητικών συνεταιρισμών (Fecovinho) και το Συνδικάτο της βιομηχανίας κρασιού του Rio Grande do Sul (Sindivinho) για λογαριασμό των μεγάλων παραγωγών της Βραζιλίας και συνεταιρισμούς, όπως οι Miolo, Salton, Aurora, Aliança, Don Giovanni, Garibaldi, Casa Valduga and Dal Pizzol
Οι ισχυρισμοί στην εγκύκλιο ότι οι εισαγόμενοι οίνοι «προκαλούν σοβαρή ζημιά στην εθνική βιομηχανία οίνου" βασίζονται σε αναλύσεις των πωλήσεων και στοιχεία παραγωγής, που καλύπτουν την περίοδο μεταξύ Ιανουαρίου 2006 - Δεκεμβρίου 2010. Ωστόσο, καθώς οι πηγές των δεδομένων που χρησιμοποιούνται στην εγκύκλιο δεν είναι καθορισμένες, δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τα συμπεράσματα ή την παροχή συγκρίσιμων αναλύσεων.
Ενώ ορισμένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν αυτά τα δεδομένα μπορεί να είναι πράγματι αληθινά (η αγορά για τους εισαγόμενους οίνους έχει πράγματι αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία πέντε χρόνια), το τυφλό πεδίο εφαρμογής της ανάλυσης δεν λαμβάνει υπόψη οποιεσδήποτε θετικές επιπτώσεις και το αυξημένο ενδιαφέρον σε εισαγόμενα κρασιά μπορεί να έχει επίδραση στην κατανάλωση των εγχώριων οίνων ποιότητας, ή μερικές φορές μπορεί να προσφέρει στην υγιεινή επίδραση του ανταγωνισμού.
Ο κόσμος του κρασιού είναι γεμάτος από παραδείγματα όπου "ανθίζει" η εγχώρια παραγωγή έναντι των ισχυρών εισαγωγών . Στη Νέα Ζηλανδία, για παράδειγμα, η αρκετά μεγάλη εισροή των ερυθρών οίνων Αυστραλίας κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια δεν εμπόδισε τη Νέα Ζηλανδία από το να γίνει χώρα παραγωγής φημισμένων Pinot Noirs. Ούτε η δύναμη της Καμπανίας αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο για τους παραγωγούς του αγγλικού αφρώδους οίνου.
*BRICS είναι ένας διεθνής πολιτικός οργανισμός των κορυφαίων χωρών της αναδυόμενης αγοράς, που αποτελείται από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και τη Νότια Αφρική. Ο όρος προέρχεται από τα αρχικά γράμματα των ονομάτων των χωρών, ενώ δεν πρέπει να συγχέεται με τον καθαρά οικονομικό όρο BRIC, στον οποίο δεν συγκαταλέγεται η οικονομία της Νότιας Αφρικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου