Ξινόμαυρο: 7 ερωτήσεις στον Κωστή Δαλαμάρα

- Μετά τις σπουδές και την εμπειρία που αποκτήσατε, εάν θα μπορούσατε να συγκρίνετε κάποια ποικιλία με το Ξινόμαυρο ποια μπορεί να ήταν και γιατί;

Δε θα πρωτοτυπίσω, θα πω το Nebbiolo και το Pinot Noir. Οι ζεστές χρονιές της Νάουσας έχουν την τάση να “Νεμπιολίζουν” και οι κρύες να “Πινοτίζουν”. Δεν είναι λίγες οι φορές που σε τυφλές δοκιμές

Ξινόμαυρου, ξένοι οινογνώστες αναρωτιούνταν αν πρόκειται για κρασί από την Βουργουνδία ή το Πιεμόντε.


- Το Ξινόμαυρο είναι μία ποικιλία που προωθείται ιδιαίτερα στις εξαγωγές. Πως φαντάζεστε την προβολή των κρασιών για τα επόμενα 5 χρόνια σχετικά με την ποιότητα, αλλά και τις εμπορικές δυνατότητες.

Το Ξινόμαυρο έχει ιδιαίτερη επιτυχία στις εξαγωγές λόγω της μοναδικότητάς του. Πάνω σε αυτό θα πρέπει να ποντάρουμε. Αν είχαμε φυτέψει Merlot ή οποιαδήποτε άλλη “διεθνή” ποικιλία θα ποντάραμε στο μάρκετινγκ και το φθηνό κόστος παραγωγής. Μία Νάουσα θα πρέπει να στηρίζεται στην αυθεντική έκφραση όλων όσων αντιπροσωπεύει. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.


- Πως αξιολογείτε τις εναλλαγές του terroir της Νάουσας; Εάν θα συνδυάζατε στοιχεία και από άλλα κτήματα ποια θα ήταν αυτά που θα συνέθεταν μία ακόμη ιδιαίτερη Νάουσα;

Δεν βλέπω τον λόγω να γίνει κάτι τέτοιο. Οι εναλλαγές αυτές είναι που κεντρίζουν το ενδιαφέρον όταν τις ανακαλύπτουμε στο κρασί του κάθε παραγωγού. Κάθε αμπελοτεμάχιο έχει τον δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα. Το πολύπλοκο εδαφικό μωσαϊκό της Νάουσας δίνει στους οινοποιούς ανεξάντλητες δυνατότητες και πολλές επιλογές στους λάτρεις της ποικιλίας. Αν θέλαμε να παράγουμε κάτι ομοιογενοποιημένο θα είχαμε ασχοληθεί με το Merlot.


- Νάουσα ή Αμύνταιο;

Το Αμύνταιο είναι η κατεξοχήν περιοχή για Αφρώδη και Ροζέ κρασιά και η Νάουσα για ερυθρά ξηρά. Δεν είμαι οπαδός των φυσαλλίδων αλλά μεγάλος φαν των κόκκινων οπότε έχετε την απάντησή μου!


- Τι γνώμη έχετε για το καινούριο ύφος Ξινόμαυρου και κατά πόσο παίζει ρόλο η προσήλωση στην τυπικότητα;

Δεν ξέρω αν υπάρχει καινούριο ύφος ή παλιό. Ξέρω πως πάντα υπήρχαν διαφορετικές φιλοσοφίες στην παρασκεύη ενός κρασιού και κάθε μία είναι σεβαστή ασχέτως αποτελέσματος. Αρκεί φυσικά το κρασί να στέκεται σωστά και από οινολογικής πλευράς.
Αν εννοούμε τυπικότητα την λανθασμένη αντίληψη ότι ένα Ξινόμαυρο είναι πορτοκαλί χρώματος με αρώματα τομάτας-ελιάς και στεγνές τανίνες τότε είναι κάτι από το οποίο θα πρέπει να ξεφύγουμε. Τα στοιχεία αυτά δεν χαρακτηρίζουν μία τυπική Νάουσα αλλά μάλλον μία Νάουσα με παραγωγή δύο τόννων στο στρέμμα.


-Πιστεύετε στην χρήση των βελτιωτικών ποικιλιών για την δημιουργία “Super” Νάουσας;

Κατ'αρχάς η χρήση και μόνο της λέξης “βελτιωτικος” είναι απαξιωτική για την ποικιλία. Βελτιώνεις κάτι που είναι ελλιπές. Το Ξινόμαυρο έχει τεράστιες δυντότητες και ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα. Όποιος πιστεύει πως χρειάζεται Merlot και Syrah για να κάνει μία σπουδαία Νάουσα τότε μάλλον δεν αξίζει να παράγει Νάουσα. Εξάλλου υπάρχουν οι τοπικοί οίνοι (τώρα Π.Γ.Ε.) για αυτήν την δουλειά, γιατί να συζητάμε κάτι τέτοιο;


- Η χρήση των κλώνων V3 και V6 κατά πόσο έχουν δείξει ενθαρυντικά αποτελέσματα. Δεν θα έπρεπε σε μία από τις παλαιότερες apellation όπως είναι η Νάουσα να μπούμε στην διαδικασία ορισμού grand Cru αμπελοτοπίων; Κατά πόσο κάτι τέτοιο είναι εφικτό;

Οι κλώνοι έχουν δείξει καλά αποτελέσματα. Σε ένα αμπελάκι που είναι τώρα επτά χρονών έχουμε οινοποιήσει χωριστά και είχαμε άκρως ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Δεν συγκρίνεται όμως σε καμία περίπτωση με τα αυτόριζα κλήματα από παλιό μαύρο Ναούσης που διατηρούμε σε δυό αμπελοτεμάχια. Δυστυχώς αυτά είναι δύσκολο να πολλαπλασιαστούν μαζικά. Όπως και να έχει πάντως με το V3-V6 θα μπει μία σειρά στο χάος των πολλαπλών κλόνων αγνώστου ταυτότητας που είναι φυτεμένοι από εδώ και από εκεί.
Θα ήταν πολύ καλό να ορίζονταν κάποια Crus αλλά έτσι όπως γίνονται όλες αυτές οι διαδικασίες στην Ελλάδα μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε καιρό έως ότου ωριμάσουν κάποιες νοοτροπίες. Κάποια αμπελοτόπια έχουν από καιρό ξεχωρίσει και οι ψαγμένοι καταναλωτές γνωρίζουν καλά ποια είναι αυτά. Ίσως τελικά έτσι να είναι καλύτερα.

Της Κικής Παναγιώτου