ΝΕΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΚΑΙ ΚΡΑΣΙ

Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν και συντάσονται με τη φιλοδοξία του καινούριου ιδιοκτήτη της «νέας Ολυμπιακής» κ. Α. Βγενόπουλου οτι η Ολυμπιακή πρέπει να αποκτήσει την χαμένη της αίγλη.
Οι μεγαλύτεροι από εμάς αναπολούν την «χρυσή εποχή» της Ολυμπιακής του Ωνάση όπου τις στολές των αεροσυνοδών σχεδίαζε ο Pierre Cardin και οι επιβάτες της πρώτης θέσης γευμάτιζαν με επίχρυσα μαχαιροπίρουνα.
Το επιχειρηματικό σχέδιο μέσω του οποίου φιλοδοξεί να προσφέρει στους επιβάτες της «νέας Ολυμπιακής» κάτι ανάλογο περιλαμβάνει την

αγορά νέων αεροσκαφών αλλά και λιφτινγκ-επεμβάσεις σε διάφορα άλλα σημεία όπως η αλλαγή της στολής του προσωπικού και η εξυπηρέτηση των πελατών που άρχισε να δείχνει οτι απαγκιστρώνεται από τη δημοσιουπαλληλική νοοτροπία που υπήρχε.
Για να γίνει βιώσιμη μια εταιρία σαν την Ολυμπιακή θα πρέπει σίγουρα όμως να συρρικνωθεί και αυτό το δύσκολο έργο έχουν αναλάβει τα στελέχη της εταιρίας.
Τα στελέχη τις περισότερες φορές για να πετύχουν τους στόχους που έχουν τεθεί μέσω των Βusiness Ρlan- και να δικαιολογήσουν τους διόλου ευκαταφρόνητους μισθούς τους και τα bonus- αποφασίζουν καθαρά με χρηματοοικονομικά κριτήρια. ‘’Πόσο έχει αυτό; Α αυτό είναι φθηνότερο άρα καλύτερο’’. Ισως βέβαια να μη συνέβει αυτό στη περίπτωση που αναφέρομαι παρακάτω στην επιλογή δηλαδή των δυο κρασιών σε φιάλη split η piccolo η snipe (187,5ml) που προσφέρονται στους επιβάτες της οικονομικής θέσης.
Το λευκό είναι ένα αδιάφορο Μοσχοφίλερο του 2008 με αδύναμη μύτη, κάποια αρώματα πράσινου μήλου, άγουρων φρούτων και γκρειπφρουτ με μέτρια οξύτητα στην παλέτα που οδηγούν σε μια μέτρια- επίγευση.
Το κόκκινο ένα Αγιωργίτικο 2007 ,βαθύ ρουμπινί με μύτη καθαρή μέτριας έντασης και αρώματα κόκκινων φρούτων,μπαχάρια και καπνού(πιθανόν να χρησιμοποιήθηκαν τσιπς),μέτριας οξύτητας,άγουρες τανίνες,μέτριο σώμα και μέτρια επίγευση με νότες πικραμύγδαλου.Απουσία τυπικότητας, κυρίως στο λευκό,φτωχής ποιότητας κρασιά που δεν αντιπροσωπεύουν ούτε την προσπάθεια για αναβάθμιση των υπηρεσιών της«νέας Ολυμπιακής»,ούτε την εκόνα του οινοποιείου αλλά δημιουργούν λανθασμένη εικόνα για το Ελληνικό κρασί, υποδαυλίζοντας πολύ αξιόλογες προσπάθειες Ελλήνων ονοπαραγωγών τα τελευταία χρόνια.