Κτήμα Κατσαρού 2005

Περιοχή: Κρανιά, Όλυμπος
Ποικιλία: Cabernet Sauvignon 80%, Merlot, 20%

Το Κτήμα Κατσαρού βρίσκεται στην Κρανιά Ολύμπου σε υψόμετρο 785μ.,το οινοποιείο,ενώ οι αμπελώνες οι οποίοι είναι ιδιόκτητοι είναι φυτεμένοι από τα 550 έως 700 μέτρα στις πλαγιές του Ολύμπου.
Το ερυθρό κρασί του κτήματος προκύπτει από το χαρμάνι δυο γαλλικών ποικιλιών, που οινοποιούνται με την παραδοσιακή μέθοδο ερυθρής οινοποίησης και ωριμάζουν σε καινούρια δρύινα βαρέλια για 12 μήνες. Πρόσθετη παλαίωση

τουλάχιστον 12 μηνών στη κάβα του οινοποιείου.
Το Κτήμα Κατσαρού 2005 έχει βαθύ ρουμπινί χρώμα, κομψή μύτη μέτριας αρωματικής έντασης με αρώματα ώριμων μαύρων φρούτων, βατόμουρου, φραγκοστάφυλου, γλυκόριζας, κέδρου και νότες δέρματος -αισθητά χαμηλότερης έντασης από προηγούμενες σοδειές-. Ωραία αίσθηση στο στόμα, καλοδομημένες τανίνες, ζουμερό φρούτο, μέτριο+ σώμα, αλκοόλ 14% και μακριά φρουτώδης επίγευση. Η παραμονή του για λίγα ακόμα χρόνια στην φιάλη θα προσφέρει επιπλέον πολυπλοκότητα. Καλύτερο μέχρι το 2020.
Τιμή:23€
Βαθμολογία:17,5-20

περισσότερα...

Μπορντό οι "άγνωστες" ποικιλίες σταφυλιών

14 ποικιλίες σταφυλιών είναι οι επιτρεπόμενες για την παρασκευή κρασιού στο Μπορντώ. Τα κόκκινα κρασιά μπορεί να γίνουν με Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc , Merlot , Petit Verdot, Malbec και Carmenere.

Σήμερα το Malbec χρησιμοποιήται πολύ σπάνια και το Carmenere χρησιμοποιείται σε πολύ μικρές ποσότητες. Ένα παράδειγμα φημισμένου Châteaux που χρησιμοποεί Carmenere είναι Fifth Growth Château Clerc Milon και το Second Growth Château Brane Cantenac. To First Growth

Château Cheval Blanc χρησιμοποιεί Malbec στο μείγμα του όπως κάνουν τα Châteaux Haut Bailly, Chasse Spleen και Valandraud .

Μια ευρεία γενίκευση είναι ότι το Cabernet Sauvignon δεσπόζει στα μείγματα στους ερυθρούς οίνους που παράγονται στο Médoc και το υπόλοιπο της αριστερής όχθης στις εκβολές του ποταμού Gironde. Το Merlot και σε μικρότερο βαθμό, το Cabernet Franc τείνουν να κυριαρχούν στο Saint Emilion, Pomerol και τις άλλες ονομασίες στη δεξιά όχθη.

Τα λευκά κρασιά του Μπορντό μπορεί να γίνουν από Sauvignon Blanc , Semillon και Muscadelle - που είναι οι πλέον χρησιμοποιούμενες ποικιλίες, αλλά μπορεί επίσης να γίνουν από Ugni Blanc, Colombard, Mauzac, Ondenc και το εκπληκτικό Merlot Blanc.

Merlot Blanc, ή Merlot White είναι προφανώς μια μετάλλαξη του μαύρου σταφυλιού Merlot και κατάγεται από την περιοχή Languedoc της Γαλλίας. Η δημοτικότητα των λευκών κρασιών Merlot, τα καθιστά πολύ μπερδεμένα καθώς αυτά είναι στην πραγματικότητα παρασκευασμένα από το μαύρο σταφύλι Merlot σε ένα στυλ Ροζέ

Το Ugni Blanc είναι επίσης γνωστή ως Trebbiano, πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Ανατολική Μεσόγειο, και ήταν γνωστό στην Ιταλία κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους. Μια υποκατηγορία αναγνωρίστηκε στη Μπολόνια τον 13ο, αιώνα, και το Ugni Blanc πήρε το δρόμο του για τη Γαλλία, πιθανώς κατά τη διάρκεια της Παπικής υποχώρησης στην Αβινιόν τον 14ο αιώνα. Το Ugni Blanc είναι φρέσκο και φρουτώδες, αλλά δεν κρατάει πολύ την ψηλή του οξύτητα που το καθιστά σημαντικό για την παραγωγή Κονιάκ.

Τα Colombard παραδοσιακά καλλιεργούνται στην Γασκωνία και Charentes για απόσταξη κονιάκ και armagnac. Πρόκειται για μια πρώιμη ποικιλία η οποία χρησιμοποιείται για σπονδυλική στήλη, που οφείλεται στο φυσικό της όξινο χαρακτήρα.

Το Mauzac χρησιμοποιείται κυρίως για ξηρούς και γλυκούς αφρώδεις οίνους. Καλλιεργείται κυρίως στην περιοχή Gaillac νοτιοανατολικά του Μπορντό και χρησιμοποιείται για τη δημιουργίας των κρασιών Blanquette de Limoux από τη Limoux και συχνά αναμειγνύονται με Chenin Blanc για να κάνουν ξηρά λευκά κρασιά.

Το Ondenc ευρέως φυτεύτηκε στη Γαλλία μέχρι την επιδημία φυλλοξήρας και στο αποκορύφωμά του είχε καλλιεργηθεί στον μακρινό Βορρά ως το Côtes de Blaye και νότια μέχρι τους πρόποδες των Πυρηναίων. Τον 19ο αιώνα τα σταφύλια Ondenc μεταφέρθηκαν στο κονιάκ, αλλά τώρα μπορεί να βρεθούν στο Bergerac, Côtes de Duras και Montravel.

Μπορεί να έχετε ακούσει για αυτό το σταφύλι από ένα από τα συνώνυμά του ως Sercial.

περισσότερα...

Ο Διονύσης Σαββόπουλος στο Μουσείο Οίνου Γεροβασιλείου

Μετά την πολύ ενδιαφέρουσα εισήγηση του Αντώνη Καφετζόπουλου στην κατάμεστη αίθουσα του Μουσείου Οίνου Γεροβασιλείου σε μία διαφορετική προσέγγιση για το τι είναι το θέατρο, το κτήμα Γεροβασιλείου σας προσκαλεί στην τρίτη διάλεξη το Σάββατο, 7 Απριλίου, με καλεσμένο ομιλητή το Διονύση Σαββόπουλο.

Ο γνωστός συνθέτης θα μιλήσει για την αγάπη του στο παλιό πολυτονικό

σύστημα της ελληνικής γλώσσας: “Η περισπωμένη, η βαρεία και τα πνεύματα μνημειώνουν τη νηφάλια μέθη της γλώσσας μας και με το πολυτονικό σύστημα, οι Αλεξανδρινοί μετέβαλαν τα ελληνικά σε παρτιτούρα”.

Έναρξη διαλέξεων: 19.00
Είσοδος: Ελεύθερη

περισσότερα...

Οινοποιείο Χατζηδάκη και πιάτα με Καλαμάρι στη Μαρμίτα

Γράφει η Κική Παναγιώτου

Στη Μαρμίτα μύρισε θάλασσα και όχι μόνο...λίγη Σαντορίνη έφτανε για να σου αλλάξει τον αέρα και τη γεύση! Η ιδέα να χρησιμοποιήσουμε ένα υλικό στις παρουσιάσεις αυτού του μήνα επιβεβαίωσε κάθε προσδοκία σε συνδυασμό με τα κρασιά ενός Οινοποιείου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα κρασιά του Χαρίδημου Χατζηδάκη μαζί με επιλογές από καλαμάρι.

Στη πρώτη περίπτωση σουβλάκι καλαμάρι σε μαρινάδα με μέλι, λεμόνι και

θυμάρι με πράσινη σαλάτα και έκρηξη αρωμάτων και στο σχαροτήγανο αλλά και στο στόμα. Η Σαντορίνη Βαρέλι 2009 Χατζηδάκη ήταν σε απόλυτη ισορροπία με το μέλι.


Η έκπληξη του menu ήταν η σαλάτα με συνδυασμό από όσπρια σε προιόν του Waitrose. Απόρω τόσο καιρό γιατί τα έτρωγα χωριστά. Διάφορα όσπρια μαζί είναι πιο νόστιμα. Η συνοδεία τους ήταν πορτοκάλι και γκρέιπφρουτ και το δεύτερο αντικατέστησε και το ''σκεύος''. Βγάλαμε την ψύχα και το δοκιμάσαμε στη φλούδα ... τόσο απλά και έξυπνα. Το κρασί εδώ ήταν το Cuvee No 15 2010. H φυτικότητα και η οξύτητα έδωσαν διάρκεια στα αρώματα του πιάτου. Δεν θα έτρωγα ποτέ φασόλια με καλαμάρι. Η Σμαράγδα, η οικοδέσποινα της Μαρμίτας μας το πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε.


Τελευταίο πιάτο με καλαμάρι περασμένο στο wok με τζίντζερ και λαχανικά. Mylos 2008! To κρασί έσβησε κάθε κάψιμο από το τσίλι επιβεβαιώνοντας τι θα πει Σαντορίνη.


Στο τέλος το γλυκό Εργολάβος, πορτοκάλι, φράουλα….. σε ένα μοναδικό συνδυασμό. Κακώς συνδέσαμε τον εργολάβο με ένα απλό γλυκό. Είναι το ''παλιό'' macaron! Eδώ τo Vinsanto 2003 ήταν το καλύτερο κλείσιμο. Δροσερό το γλυκό και σχεδόν σε προκαλούσε να το φας όλο για να πιεις και δεύτερο ποτήρι Vinsanto. Όποιος άντεχε!



περισσότερα...

Μυράμπελος 2010 Mediterra

Περιοχή: Αγ. Βασίλειος, Χουδέτσι, Καλλονή/ Κρήτη.
Ποικιλία: Κοτσιφάλι, Μανδηλαριά

Το όνομα του κρασιού είναι εμπνευσμένο από τα ανοιξιάτικα αρώματα του φρεσκοανθισμένου αμπελιού.
Κλασσική ερυθρή οινοποίηση δύο Ελληνικών ποικιλιών, σε ελεγχόμενες χαμηλές θερμοκρασίες. Ωρίμανση για 12 μήνες σε καινούρια γαλλικά και αμερικάνικα βαρέλια 225 & 300 λίτρων.
Βαθύ ρουμπινί χρώμα, μύτη καθαρή μέτριας αρωματικής έντασης, με αρώματα κόκκινων και μαύρων φρούτων, δαμάσκηνου,

βατόμουρου, μαύρων κερασιών, βαρελιού και νότες μπαχαρικών. Ξηρό στόμα, μέτρια οξύτητα, ήπιες τανίνες, μεγαλύτερη σαφήνεια φρούτου-σε σχέση με το μπουκέτο-, μέτριο σώμα, αλκοόλ 13% και μέτριας+ διάρκειας φρουτώδης επίγευση. Έτοιμο για κατανάλωση και μέχρι το 2014.
Τιμή: 10€
Βαθμολογία:16,5+

Δοκίμασε ο Π.Κ.

περισσότερα...

Οι απεθυείας πωλήσεις κρασιών σε καταναλωτές στις ΗΠΑ δείχνει μεγάλη αύξηση

Οι πωλήσεις κρασιών απευθείας στους καταναλωτές, στις ΗΠΑ, αναμένεται να προωθήσουν την αύξηση της κατανάλωσης κρασιού κατά τα επόμενα δέκα χρόνια, με τις πωλήσεις με τον τρόπο αυτό να έχουν αυξηθεί από 7 εκατομμύρια 9λίτρα κιβώτια το 2011 σε περίπου 22 εκατομμύρια κιβώτια μέχρι το 2021, σύμφωνα με έκθεση. Χαρακτηριστικά

να αναφέρουμε ότι οι απευθείας πωλήσεις σε καταναλωτές για το 2010, αυξήθηκαν 12%, φτάνοντας στα $3.4 δισεκατομύρια.

Η έκθεση της Wine Intelligence USA (απευθείας σε καταναλωτές), διαπιστώνει ένα τομέα που απολαμβάνει καλή ανάπτυξη των πωλήσεων ", παρά τις δυσκολίες του κανονισμού που προκύπτουν από το ότι τόσο η λιανική όσο και οι καταναλωτές πρέπει να συμφωνήσουν με το να συναλλάσσονται σε αυτό το κανάλι". Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι οι συνολικές άμεσες πωλήσεις προς τους καταναλωτές του αμπελοοινικού τομέα για ένα μπουκάλι στα 50 που πωλούνται στην αμπελοοινική αγορά των ΗΠΑ, είναι πολύ χαμηλότερα από τη διείσδυση του τομέα σε άλλες αγορές, αναφέρει η έκθεση.


Η έκθεση εκτιμά ότι 30 εκατομμύρια εύποροι αμερικανικοί λάτρεις του κρασιού έχουν αγοράσει κρασί άμεσα - από την αίθουσα γευσιγνωσίας οινοποιείου, μέσω ενός σε απευθείας σύνδεση λιανοπωλητή ή μέσω μιας λέσχης δι 'αλληλογραφίας - κατά τους τελευταίους έξι μήνες. Ωστόσο, σε αυτή την κατηγορία, που πίνουν κρασί, τουλάχιστον μία φορά το μήνα και κερδίζουν περισσότερα από 60.000 δολάρια το χρόνο, μόνο το ένα πέμπτο κάνει χρήση των άμεσων καναλιών σε μηνιαία βάση και μόνο το 7% χρησιμοποιεί ηλεκτρονικά κατάστηματα κρασιού κάθε μήνα.

Σύμφωνα με την έκθεση, η κύρια αύξηση κατά την επόμενη δεκαετία θα προέρχεται από την αυξανόμενη συνήθεια να αγοράζουν σε απευθείας σύνδεση κρασιά, και από τη σημαντική αύξηση του ενδιαφέροντος από τους νεότερους, στην οποία έχουν μεγάλη συμμετοχή λάτρεις του κρασιού - που συχνά αποκαλείται «Millennials» - για τους οποίους το ηλεκτρονικό εμπόριο αποτελεί δεύτερη φύση. Ο Richard Halstead, COO της Wine Intelligence, δήλωσε: «Αυτό που είναι ενθαρρυντικό για αυτή την έκθεση είναι η πρόσβαση που το απευθείας προς τους καταναλωτές κανάλι διαθέτει στην αγορά των ΗΠΑ. Ωστόσο, είναι επίσης σαφές ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο αναξιοποίητο δυναμικό, ιδιαίτερα που μπορεί να πάρει τους χρήστες που αγοράζουν άμεσα από κανάλια για να φτάσουν να αγοράσουν χρησιμοποιόντας άλλους μηχανισμούς. «Η έκθεση της Wine Intelligence ΗΠΑ Direct-to-consumers δημοσιεύεται από την Wine Intelligence και διατίθεται από τις εκθέσεις πληροφοριών Wine Shop, στην τιμή των 825 USD, GBP 500, 625 ευρώ, AUD 790.


Total direct sales by U.S. wineries in 2010: $3.4 Billion
Overall direct sales growth in 2010: 12%
Tasting room sales growth in 2010: 2%
Wine club sales growth in 2010: 19%
Online wine sales growth in 2010: 38%
Mail order sales growth in 2010: 12%
Phone order sales decline in 2010: -9%
Event sales growth in 2010: 37%
U.S. wineries projecting consumer direct as their fastest growing sales channel in 2011: 62%

περισσότερα...

Μενού γευσιγνωσίας La place Mignonne

Τετάρτη 4 Απριλίου

ΨΗΤΗ ΠΙΤΟΥΛΑ ΜΕ ΑΠΑΚΙ & ΕΡΥΘΡΟΤΥΡΙ
με σαλάτα Mesclan και νιφάδες παρμεζάνας.
Ντρέσινγκ από βινεγκρέτ εσπεριδοειδών.
ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΠΡΟΒΑΤΟ SEMILLON-SAUVIGNON

ΜΠΡΟΥΣΚΕΤΑ ΣΙΣΙΛΙΑΝΑ
με πουρέ καπνιστής μελιτζάνας, μοτσαρέλα,
παρμεζάνα και ντοματίνια.

ΧΡΥΣΟΣ ΛΕΩΝ CHARDONNAY

ΡΙΖΟΤΟ ME ΚΑΠΝΙΣΤΟ ΣΟΛΩΜΟ
εστραγκόν και λεμόνι.
ΜΑΓΙΚΟ ΒΟΥΝΟ ΛΕΥΚΟ SAUVIGNON BLANC

ΨΑΡΟΝΕΦΡΙ ΨΗΤΟ
με καπνιστό τυρί και σάλτσα κόκκινου σταφυλιού.
CHATEAU NICO LAZARIDI ΛΕΥΚΟ

ΜΙΛΦΕΪΓ ΜΕ ΑΧΛΑΔΙΑ ΠΟΣΕ ΣΕ ΚΡΑΣΙ
και καραμελωμένα αμύγδαλα.
CHATEAU ROSE NICO LAZARIDI

Τιμή 26 € άτομο

Απαιτείται τηλεφωνική κράτηση τηλ. 2310 288354

Περιορισμένος αριθμός θέσεων

περισσότερα...

Ανανεωμένο το Rose Demi Sec Boutari

Ήρθε το νέο Rose Demi Sec Boutari! Πιο μοντέρνο από ποτέ, θα σας ξαφνιάσει ευχάριστα με την ανανεωμένη του εμφάνιση και θα σας κερδίσει με την μοναδική του γεύση. Και οι εκπλήξεις δεν σταματούν εδώ, πλέον θα είναι διαθέσιμο σε συσκευασία 750ml αλλά και σε ατομική συσκευασία 187ml.

To έντονο λαμπερό ροζέ χρώμα του Rose Demi Sec Boutari σε συνδυασμό με τα αρώματα φρούτων και λουλουδιών και την ξεχωριστή φρεσκάδα και δροσιά που αφήνει στη γεύση θα σας ταξιδέψουν από την πρώτη στιγμή! Προέρχεται από σταφύλια της

ποικιλίας Ξινόμαυρου και άλλων ερυθρών ποικιλιών, από επιλεγμένους μακεδονικούς αμπελώνες.

Το Rose Demi Sec Boutari πίνεται ευχάριστα δροσερό στους 10 - 12 βαθμούς C ως απεριτίφ αλλά και συνοδεύει εξαιρετικά ελαφρά γεύματα, ζυμαρικά, τυριά αλλά και ώριμα φρούτα.

Σε όλα τα super market και τις κάβες.



Παραγωγή και διάθεση: ΜΠΟΥΤΑΡΗ ΟΙΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ Α.Ε.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΕΤΑΙΡΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ
Η εταιρία Μπουτάρη ιδρύθηκε το 1879 και αποτελεί μία από τις ιστορικές & πρωτοπόρες οινοποιίες της Ελλάδας. Διαθέτει  6 Οινοποιεία στην Ελλάδα στις σημαντικότερες οινοπαραγωγικές περιοχές την Νάουσσα, την Γουμένισσα, την Κρήτη,  την Σαντορίνη, την Μαντινεία και την Αττική και ένα στη Νότια Γαλλία. Η διάκριση της ως «Οινοποιείο της Χρονιάς» που έλαβε φέτος για 15η φορά από το «Wine & Spirits», ένα από τα πιο διακεκριμένα Αμερικάνικα περιοδικά κρασιού, η διάκριση της ως το “Καλύτερο Ευρωπαϊκό Οινοποιείο” που έλαβε το 2008 από το Αμερικάνικο περιοδικό Wine Enthusiast και οι 370+ βραβεύσεις των κρασιών της σε σημαντικούς διεθνείς οργανισμούς πιστοποιούν το εξαιρετικό έργο της οινολογικής ομάδας της εταιρείας και την έμφαση που δίνει η εταιρία στην ποιότητα. Φιλοσοφία της εταιρείας Μπουτάρη είναι να προάγει το ποιοτικό ελληνικό εμφιαλωμένο κρασί, προσφέροντας στους οινόφιλους καταναλωτές ανά τον κόσμο, μία ευρεία γκάμα κρασιών υψηλής ποιότητας για κάθε περίσταση, με άριστη σχέση ποιότητας - τιμής.

περισσότερα...

Λιγότεροι επισκέπτες στη Vinitaly 2012

Ο αριθμός των επισκεπτών στη Vinitaly το 2012 μειώθηκε κατά περίπου 16.000 από το 2011.

Ο συνολικός αριθμός που αναφέρθηκε από την διοργανώτρια του σόου, VeronaFare, στην φετινή έκθεση ήταν "πάνω από 140.000", ενώ το 2011 έκλεισε με "σχεδόν 156.000" επισκέπτες.

Ωστόσο, η VeronaFare είπε ότι ο αριθμός των ξένων επισκεπτών αυξήθηκε στο "35% του συνόλου» και προέρχονταν από 120 χώρες.

Η έκθεση άλλαξε τη μορφή της το 2012 με τέσσερις συνεχόμενες ημέρες από

την Κυριακή 25 Μαρτίου μέχρι την Τετάρτη 28. Το 2011, το σόου διήρκεσε από την Πέμπτη 7 Απρ. μέχρι τη Δευτέρα 11 Απριλίου.

Οι διοργανωτές είπαν ότι το 2012 είδε "αύξηση των επαγγελματιών επισκεπτών από το εξωτερικό και κυρίως από την ιταλική horeca (ξενοδοχείο / εστιατόριο / τροφοδοσία)".

«Αυτή ήταν μια Vinitaly για τις εξαγωγές", δήλωσε ο Lamberto ​​Vallarino Gancia, πρόεδρος της Federvini.

"Είδαμε σημαντική, ειδική και διαφοροποιημένη συμμετοχή από την Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, την Ταϊβάν, την Κορέα, την Ινδία, τη Νότια Αμερική και τις Ηνωμένες Πολιτείες", πρόσθεσε ο κ. José Rallo της Donnafugata.

To 2012 χαρακτηρίστηκε επίσης από την έναρξη της Vivit, μια έκθεση αφιερωμένη στα φυσικό κρασιά, η οποία είχε πολύ θερμή αποδοχή, σύμφωνα με τους διοργανωτές.

Οι αριθμοί προσέλευσης των μέσων ενημέρωσης δείχνουν παρουσία από 45 χώρες (με τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και τη Ρωσία στην πρώτη γραμμή), με περισσότερους από 2.500 διαπιστευμένους δημοσιογράφους που εκπροσωπούν πάνω από 170 ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, 105 εφημερίδες και 110 on line εκδόσεις.

περισσότερα...

Στρατηγική συνεργασία Santowines και Tsantali

H Santowines και η Tsantali προχώρησαν στη σύναψη στρατηγικής συνεργασίας, δημιουργώντας νέα δεδομένα για την ελληνική οινοποιία.

Στο πλαίσιο της συμφωνίας, η TSANTALI αναλαμβάνει την αποκλειστική διανομή και διάθεση των προϊόντων της Santowines στην Ελλάδα (πλην της Σαντορίνης) και

στο εξωτερικό.
Πρόκειται για μια συμμαχία κύρους και επιχειρηματικής καινοτομίας που θα προβάλλει δυναμικά την αμπελουργική και οινοποιητική παράδοση της Σαντορίνης μέσα από τη στρατηγική αξιοποίηση της τεχνογνωσίας, των υποδομών και της σταθερής εξαγωγικής δραστηριότητας της TSANTALI σε 55 χώρες ανά τον κόσμο. Η κίνηση αυτή αναμένεται να συμβάλει καθοριστικά στην περαιτέρω καθιέρωση των δύο ελληνικών εταιριών ανάμεσα στους πλέον δυναμικούς παίκτες του παγκόσμιου οινικού επιχειρείν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σήμερα η Σαντορίνη είναι μια από τις πλέον καταξιωμένες ζώνες παραγωγής οίνων Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης διεθνώς. Το Ασύρτικο αποτελεί μία από τις 4 τοποποικιλίες - Πρεσβευτές του Ελληνικού Αμπελώνα, σύμφωνα με το Εθνικό Στρατηγικό Πρόγραμμα για το Branding του Ελληνικού κρασιού στην Ελλάδα και στις Διεθνείς Αγορές. Από το Ασύρτικο παράγονται φρέσκοι ή παλαιωμένοι λευκοί οίνοι, καθώς και ο επιδόρπιος λιαστός οίνος Vinsanto, οι οποίοι κατέχουν ξεχωριστή θέση στο διεθνή οινικό χάρτη.
Η στρατηγική συμφωνία των δύο εταιριών περιλαμβάνει και ενέργειες στοχευμένου marketing και προώθησης, με αφετηρία το branding και τον επανασχεδιασμό των ετικετών της SANTOWINES από την κορυφαία διαφημιστική εταιρία EZI EVOLUTION. Με έδρα τον Καναδά, η EZI EVOLUTION αποτελεί συνεργάτη της TSANTALI για τους οίνους ΡΑΨΑΝΗ, ενώ στο πελατολόγιό της εντάσσονται μερικές από τις κορυφαίες οινοποιίες στον κόσμο.

ΤΟ WHO IS WHO ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ
SANTOWINES
Ιδρύθηκε το 1947 και αποτελεί μια υγιή και κερδοφόρο συνεταιριστική επιχείρηση που εκπροσωπεί όλους τους αγρότες του νησιού. Η επιχειρηματική της δράση συμβαδίζει με τον έντονα κοινωνικό της χαρακτήρα και μαζί βασίζονται στην συλλογικότητα, την αυθεντικότητα, την ποιότητα και την αειφόρο ανάπτυξη. Αποστολή της SANTOWINES αποτελεί η διατήρηση και η προστασία του μοναδικού στον κόσμο Θηραϊκού αμπελώνα και η δυναμική προβολή της αμπελουργικής και οινοποιητικής παράδοσης του νησιού σε όλον τον κόσμο.
Μέσα από στρατηγικές επενδύσεις και μακρόπνοο σχεδιασμό στον τομέα της καλλιέργειας, της παραγωγής και της έρευνας, σήμερα η SANTOWINES παράγει οίνους υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών, οι οποίοι διανέμονται σε 10 χώρες του κόσμου. Με αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων, η SANTOWINES διαθέτει το μεγαλύτερο οινοποιείο της Σαντορίνης και ένα από τα πλέον σύγχρονα της Ελλάδας. Είναι από τις πρώτες εταιρίες που εντάχθηκαν στο ΜΕΤΡΟ 1 2 3 A του επενδυτικού προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007 – 2013 «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ», έχοντας σήμερα υλοποιήσει πλέον του 60% του σχεδίου συνολικού ύψους 1,2 εκατ. ευρώ για τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό των υποδομών της και τη διασφάλιση της υψηλής ποιότητας των οίνων για τις επόμενες δεκαετίες. Το οινοποιείο της SANTOWINES βρίσκεται στην καλντέρα, στο χωριό Πύργος, είναι επισκέψιμο και υποδέχεται ετησίως περισσότερους από 300.000 επισκέπτες από όλο τον κόσμο, προάγοντας τον οινοτουρισμό στην Σαντορίνη η οποία αποτελεί έναν από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως.

TSANTALI
Στα 120 χρόνια ιστορίας της η TSANTALI είναι συνυφασμένη με την εξέλιξη της ελληνικής οινοποιίας στο σύνολό της και διακρίνεται για την επιχειρηματική της καινοτομία από την απαρχή της δραστηριότητάς της. Με σεβασμό στις παραδόσεις σε κάθε γωνιά του τόπου μας, σήμερα η τέταρτη γενιά της οικογένειας Τσάνταλη αποτελεί τον πιο άξιο πρεσβευτή του κλάδου εκτός συνόρων, προάγοντας το ποιοτικό ελληνικό κρασί με την εγγύηση της TSANTALI σε 55 χώρες ανά τον κόσμο.
Στην Ελλάδα, η TSANTALI σήμερα δραστηριοποιείται σε 14 αμπελουργικές ζώνες, μέσα από τα ιδιόκτητα ή συνεργαζόμενων αμπελουργών κτήματα. Στηρίζει ενεργά τις τοπικές κοινωνίες (29.000 οικογένειες αμπελουργών), ενώ μέσα από τις ετικέτες TSANTALI αναδεικνύονται το μεράκι, η κληρονομιά κάθε περιοχής, αλλά και η αμπελουργική και οινοποιητική καινοτομία σύμφωνη με τις πιο σύγχρονες διεθνείς τάσεις και προδιαγραφές ποιότητας.
Η βαθιά γνώση για το κρασί και η επιχειρηματική διορατικότητα της οικογένειας Τσάνταλη οδήγησαν στην αναβίωση μοναδικής σημασίας αμπελώνων όπως του Αγίου Όρους (Μετόχι Χρωμίτσας Ιεράς Μονής Αγίου Παντελεήμονα – 1969) και της Ραψάνης (1991), από όπου σήμερα παράγονται οίνοι που κατέχουν περίοπτη θέση διεθνώς.
Από τη δεκαετία του 1940, ο Ευάγγελος Τσάνταλης υιοθέτησε έναν πρωτόγνωρο για την εποχή εξωστρεφή προσανατολισμό, ενώ οι εξαγωγές ξεκίνησαν οργανωμένα ήδη από το 1962. Σήμερα, η TSANTALI έχει σταθερή εξαγωγική δραστηριότητα σε 55 χώρες και θυγατρικές εταιρίες σε Κίνα και Ρωσία, έχοντας κατακτήσει ακόμη και παραδοσιακά δύσκολες αγορές για το ελληνικό κρασί όπως η Βραζιλία και ο Καναδάς.
Στην Κίνα, η ελληνική εταιρία διαθέτει 25 καταστήματα TSANTALI σε 5 περιφέρειες, καλύπτοντας μια αγορά 200 εκατομμυρίων καταναλωτών. Έως το τέλος του έτους ο αριθμός καταστημάτων θα φτάσει τα 100 και εντός τριετίας τα 250. Στη Ρωσία, με γραφεία σε Μόσχα και Αγία Πετρούπολη, η TSANTALI είναι η μοναδική οινοποιία στον κόσμο που φέρει τον τίτλο του «Επίσημου Προμηθευτή του Κρεμλίνου» με τον οίνο KORMILITSA. Παράλληλα, οι ετικέτες της ελληνικής οινοποιίας στο σύνολό της καταγράφουν δυναμική διείσδυση στη ρωσική αγορά (εστιατόρια, κάβες, αλυσίδες super markets). Στο Μόντρεαλ του Καναδά, μία περιοχή που φημίζεται για τη γνώση της περί οίνου, ο οίνος ΡΑΨΑΝΗ TSANTALI από τον Όλυμπο βρίσκεται σταθερά στο Top 5 των πωλήσεων, ενώ δυναμική είσοδος έχει γίνει στη Βραζιλία με ετικέτες TSANTALI στις 4 μεγαλύτερες αλυσίδες supermarkets της χώρας.

περισσότερα...

Τα καλύτερα κελάρια του κόσμου:Για δισεκατομμυριούχους και ίσως και για σας

Τι κοινό έχουν ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Richard Branson, ο πρώην Διευθύνων Σύμβουλος της Amway Dick DeVos, και οι διάσημοι Μπραντ Πιτ και Αντζελίνα Τζολί;

Με την πρώτη ματιά, δεν φαίνεται τίποτα. Για να δείτε τη σύνδεση, θα πρέπει να εξετάσουμε τα κελάρια τους, που σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν από την Revel Custom Wine Cellars, που κάποιος εξοικειωμένος με την εταιρεία την περιέγραψε ως «την Bentley των κελαριών κρασιού." (η Revel δεν αποκάλυψε τα ονόματα των πελατών, αλλά έχω άλλες πηγές που

βεβαιώνουν την ταυτότητα αυτών των υψηλής ισχύος ιδιοκτητών κρασιού).

Αν νομίζατε ότι η κάβα δεν πρέπει να επανεφευρεθεί, θα ήταν λάθος, ή τουλάχιστον σε διαφωνία με τον ιδρυτή της Revel, James Cash.

Εν ολίγοις, o Cash ξέρει ένα ή δύο πράγματα για τα ωραία κτίρια. Αλλά αυτό ήταν μέχρι που αποφάσισε να προσθέσει ένα κελάρι κρασιού στο σπίτι του, και κατάλαβε τα υπάρχοντα περιορισμένα όρια του κλάδου. Για άλλη μια φορά η παλαιά παροιμία αποδείχθηκε αληθινή: η αναγκαιότητα είναι πραγματικά η μητέρα της εφεύρεσης.

«Η ιδέα ήρθε στο μυαλό μου καθώς σχεδίαζα να κατασκευάσω ένα υπόγειο στο σπίτι μου. Πριν να κάνω το κελάρι, είχα ράφια στο υπόγειό μου με πλατεία ανοίγματα που εισάγετε το μπουκάλι με προσανατολισμό του φελλού προς τα έξω. Έχοντας απογοητευτεί για χρόνια με το να βγάζω το ένα μπουκάλι μετά το άλλο, και να το περιστρέφω έτσι ώστε το σήμα να είναι στη «σωστή πλευρά προς τα πάνω», για να μπορώ να το διαβάσω, και στη συνέχεια τα τοποθετούσα πάλι πίσω στο ράφι, συχνά σχίζοντας ή καταστρέφοντας την ετικέτα κατά τη διαδικασία , είπα στον εαυτό μου, θέλω απλώς ένα συρτάρι που να μπορεί να αποκαλύπτει τέσσερα, πέντε ή έξι μπουκάλια που έχουν την ετικέτα στη σωστή πλευρά. "


"Η σκέψη μου εκείνη την εποχή ήταν ότι θα ήθελα απλώς να βγω έξω και να το αγοράσω. Αλλά, αφού διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο στην αγορά, ξεκίνησα το σχεδιασμό ενός νέου «συστήματος» για το κρασί, αλλά πολύ πιο παρόμοιο με ντουλάπια κουζίνας από ράφια κρασιού.
Το αποτέλεσμα ήταν πολύ ικανοποιητικό. Εκεί πραγματικά δεν υπήρχαν πολλές αλλαγές στο τρόπο με τον οποίο το κρασί αποθηκεύονταν στα κελάρια για μερικές εκατοντάδες χρόνια. Η προσέγγισή μας αλλάζει πραγματικά τον τρόπο με τον οποίο κάποιος ή κάποια εκτιμά τη συλλογή του-(της). Πέραν του ότι είναι πολύ πιο λειτουργικό και έξυπνο, έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα να εμφανίζει τα μπουκάλια κρασιού, έτσι ώστε ο συλλέκτης να μπορεί να διαβάζει τις ετικέτες με μια ματιά, αντί να ψάχνει σε έναν matrix άγνωστων μπουκαλιών. "

"Κατασκευάζουμε μια ατομική μορφή cabinetry κάβας, η οποία βασίζεται σε δύο κατοχυρωμένες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας καινοτομίες: συρτάρια και περιστρεφόμενα ράφια σχεδιασμένα ειδικά για να κρατήσουν μπουκάλια κρασιού και ξύλινα κιβώτια κρασιού. Ό, τι κάνουμε είναι συνήθεια.


" The bottom line; Τα συστήματα Ravel στοιχίζουν περίπου $ 25 - $ 35 ανά μπουκάλι στο χώρο αποθήκευσης, ή $ 25.000 με $ 35.000 για μια κάβα 1.000 μπουκαλιών. Αυτή η τιμή είναι για ράφια μόνο, και δεν περιλαμβάνει τα πρόσθετα στοιχεία για φωτισμό, ψύξη, μεταφορά και την βασική κατασκευή του κελαριού. Αυτό είναι πολύ περισσότερο από ένα παραδοσιακό σύστημα ραφιών, για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι είναι 100% custom made ​​για να το παραγγείλετε. Τα υλικά του κελαριού κατασκευάζονται εξ ολοκλήρου στο Μίτσιγκαν από ειδικούς τεχνίτες επίπλων με μια μεγάλη κληρονομιά εργασίας σε ό,τι ο Cash περιγράφει ως την «πρωτεύουσα επίπλων της Αμερικής." Τα τυπικά σχέδια χρησιμοποιούν ξύλα όπως Μαόνι Νότιας Αμερικής και άλλα πολύ υψηλής ποιότητας υλικά, και δεδομένου ότι έχουν πολλά κινούμενα μέρη, τα κελάρια απαιτούν πολύ περισσότερη δουλειά.


Στην ιστοσελίδα της Revel έχει ένα 3-λεπτο βίντεο που αποδεικνύει τα πλεονεκτήματα , μαζί με μια συλλογή φωτογραφιών.

Όπως είπα, δεν θα αναφέρουμε ονόματα, αλλά ο Cash με διαβεβαίωσε ότι οι πελάτες του περιλαμβάνονται «στη λίστα του Forbes με τους πλουσιότερους Αμερικανούς », διασκεδαστές που είναι πασίγνωστα ονόματα, ιδρυτής μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας στον κόσμο, διαχειριστές hedge fund και επενδυτές επιχειρηματικών κεφαλαίων (στον ένα άρεσε το πρώτο κελάρι του τόσο πολύ, που έχει παραγγείλει ένα δεύτερο για το σπίτι του στη λίμνη), γνωστοί συλλέκτες έργων τέχνης, πολλοί διευθύνοντες σύμβουλοι, καθώς και ένας από τους σημαντικότερους διευθυντές επιχειρήσεων στον κόσμο." Εγώ Υποθέτω ότι αυτός είναι ο Μπράνσον.

Larry Olmsted (Forbes)

περισσότερα...

Γένεσις - Οινοποιία Κεχρή

Γένεσις Λευκό 2011

Περιοχή: ΠΓΕ Μακεδονίας
Ποικιλία: Ροδίτης - Sauvignon Blanc

Οι δύο επιλογές του Γένεσις προήλθαν από την ένωση δύο ποικιλιών στην περίπτωση του λευκού η παρουσία του Ροδίτη είναι ιδιαίτερη και στην όψη αλλά και στη γεύση.
Με χαρακτηριστικά ενός συμπαθητικού κρασιού η όψη είναι λεμονί, ρόζ ανταύγειες και αρώματα μελιού, αμυγδαλιάς και

εσπεριδοειδών. Στο στόμα χαρακτηριστικά τα αρώματα μάνγκο, μπανάνας και μπισκότου με ιδιαίτερη φρεσκάδα και ισορροπία δίνουν μακριά επίγευση. To σώμα είναι ελαφρύ με ένταση χαμηλή.
Συνδυάστε το με ψάρια και οστρακοειδή.

Τιμή: 5.00¤
Βαθμολογία: 17-20



Γένεσις Ερυθρό

Περιοχή: ΠΓΕ Μακεδονίας
Ποικιλία: Ξινόμαυρο - Μerlot

Η όψη είναι ρουμπινί με πορφυρές ανταύγειες και στη μύτη με τα κλασικά χαρακτηριστικά Ξινόμαυρου, ντομάτα και ελιά και από το Merlot τα έντονα κόκκινα φρούτα, βανίλια και καφέ. Στο στόμα η ένταση και το σώμα είναι ελαφριά προς μέτρια ένταση με χαρακτηριστική παρουσία της 8μηνης ωρίμασης σε βαρέλι. Tα αρώματα παραμένουν κοντά στα κόκκινα φρούτα μαζί με λίγη καραμέλα.
Η επίγευση έχει διάρκεια και μπορεί να συνδυαστεί με γλυκόξινα πιάτα.

Τιμή : 5.50¤
Βαθμολογία: 17-20

Δοκίμασε η Κική Παναγιώτου

περισσότερα...

Το Smith Haut Lafitte σχεδιάζει νέο οινοποιείο

Το Chateau Smith Haut Lafitte του Graves πρόκειται να ανοίξει ένα νέο οινοποιείο € 3 εκ. που προορίζεται ειδικά για το δεύτερο κρασί του, το Les Hauts de Smith.

Τα νέα κτίρια, που μέχρι στιγμής έχουν κοστολογηθεί στα € 3εκ, θα έχουν χωρητικότητα για 1200 εκατόλιτρα σε 15 δεξαμενές οινοποίησης, συν 10 κάδους για την

ανάμειξη.

Το οινοποιείο θα είναι αυτάρκες σε ενέργεια, χρησιμοποιώντας ξύλα από τα 60ha του δάσους του κτήματος για καύσιμα, και με ένα υπόγειο κελάρι για βαρέλια για να εξασφαλίζει φυσικό έλεγχο της θερμοκρασίας.

Ο αρχιτέκτονας του έργου είναι ο Jean-Bernard Nadau, ειδικός στο σχεδιασμό τοπίου και οικολογικής αρχιτεκτονικής, που έχει εργαστεί προηγουμένως στο High Bridge Cultural Park στη Νέα Υόρκη, και στον κήπο γλυπτικής στο Smith Haut Lafitte.

«Σκοπεύουμε επίσης να έχουμε ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα,« είπε ο ιδιοκτήτης Daniel Cathiard στο Decanter.com , «αντισταθμίζουμε τις εκπομπές μας και διασφαλίζουμε την δέσμευση και τον έλεγχο του διοξειδίου του άνθρακα που παράγεται κατά τη ζύμωση.

Το οινοποιείο θα είναι έτοιμο να οινοποιήσει τον τρύγο του 2012 τον Σεπτέμβριο, και θα είναι πλήρως ανοικτό την άνοιξη του 2013.

περισσότερα...

Πρωταπριλιά στη Στροφιλιά

Την Κυριακή 1η Απριλίου στο οινοποιείο της Στροφιλιάς, οργανώνεται μια γιορτή με πολλά κρασιά και πολύ κέφι. Το οινοποιείο θα είναι ανοιχτό από τις 11 πμ ως τις 3 μμ και θα μπορείτε να δοκιμάσετε τα κρασιά της Κατώγι και Στροφιλιά και να τα προμηθευτείτε σε πολύ δελεαστικές τιμές.

Στην παρέα θα προστεθούν και οι ποδηλάτες του Cycling4wine κάνοντας μια

στάση στο οινοποιείο μας κατά τη διάρκεια της διαδρομής τους. Αν θέλετε να λάβετε μέρος στον Ποδηλατικό Γύρο Οινοποιείων Αττικής, δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.cycling4wine.gr και να δηλώσετε συμμετοχή μέχρι την Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012.

Περισσότερες πληροφορίες: 2291041650

περισσότερα...

Mini flight Μαρτίου no2

Δεύτερο -και μάλλον τελευταίο- flight για τον μήνα Μάρτιο με 6 ετικέτες κρασιών, στην πλειοψηφία τους και πάλι από τον Ελληνικό αμπελώνα.
Ένα λευκό ημίξηρο από την Εύβοια, που όπως ήταν αναμενόμενο ενθουσίασε τις γυναίκες της παρέας, δύο ερυθρά ξηρά από την ευρύτερη περιοχή Αμυνταίου, το γνωστό χαρμάνι του Κτήματος Κατσαρού από την Κρανιά και ένα από τα λιγότερο γνωστά, αλλά αρκετά

αξιόλογο, Vinsanto, ήταν οι Ελληνικές συμμετοχές. Το μοναδικό κρασί στο σημερινό flight εκτός Ελλάδος, ήταν ένα χαρακτηριστικό Χιλιανό Merlot, από τον υπέροχο αμπελώνα της Santa Ema στην Maipo Valley.
Βέβαια ο Μάρτιος ημερολογιακά δεν έκλεισε, άρα δεν αποκλείεται να προκύψει κάποιο έκτακτο flight μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Από την άλλη δεν μπορούμε να πούμε ότι ο μήνας που τελειώνει, υπολείπονταν δοκιμών. Λίγο οι δοκιμές σαν κριτική επιτροπή στον Διεθνή Διαγωνισμό Οίνου Θεσσαλονίκης, λίγο οι δοκιμές για το τεύχος Απριλίου του Cooking, λίγο οι δοκιμές νέων ετικετών για την κατάρτιση wine list, κ.α. κράτησαν σε ένταση τις αισθήσεις, προετοιμάζοντας το έδαφος για έναν δυναμικό Απρίλιο.

Τα κρασιά που δοκιμάσαμε:

Lenga 2011 Κτήμα Αβαντίς

ΕΠΑΥΛΙΣ ερυθρός 2011 Αμπελώνας Αετού

ΕΠΑΥΛΙΣ Ξινόμαυρο-Syrah 2007 Αμπελώνας Αετού

Κτήμα Κατσαρού ερυθρό 2005

SANTA EMA Merlot Reserve 2007

Vinsanto Αντωνίου 1999

περισσότερα...

Πέμπτη 5 Απριλίου Wine & Dine με Κτήμα ΑΛΦΑ στο Azzurro

Ένα ακόμα Wine & Dine στο Azzurro bar restaurant, την Πέμπτη 5 Απριλίου, με κρασιά του οινοποιείου Κτήμα Άλφα που θα συνοδεύσουν αρμονικά το μενού που ετοίμασε για το βράδυ αυτό ο σεφ Γιάννης Βλάχος.

Menu 5/04/2012

ΟΡΕΚΤΙΚΟ

-Κρέπα με σπανάκι,ντομάτα κονφί,και τυρί προβολόνε .

Κτήμα ΑΛΦΑ chardonnay fume 2010


ΣΑΛΑΤΑ


-Γαλλική σαλάτα,ρόκα,κινέζικο λάχανο,σπαράγγια,μάνγκο,καρύδια πεκάν και βινεγκρέτ
εσπεριδοειδών.

Κτήμα ΑΛΦΑ λευκό ( sauvignon blanc ) 2011



ΚΥΡΙΩΣ


Επιλογή από :
-Φιλέτο πάπιας σβησμένο με παλαιωμένο Porto και σάλτσα από ξηρά δαμάσκηνα, σύκα και ροδάκινα.

ΑΛΦΑ 1 ( Μontepulciano - Negroamaro ) 2007 .


-Χοιρινό φιλέτο με χυμό λεμονιού,ρίγανη και θυμάρι.
γαρνίρεται με λεμονάτο ρύζι arborio .

Κτήμα ΑΛΦΑ ερυθρό ( ξινόμαυρο-syrah-merlot ) 2007



ΓΛΥΚΟ

-Μπαβαρουάζ με άρωμα πορτοκαλιού,και σως καραμέλας.

ΩΜΕΓΑ ( Gewurztraminer-Mαλαγουζιά ) 2008.

Τιμή μενού: 23€

Για τους συμμετέχοντες στο δείπνο θα υπάρχει η δυνατότητα αγοράς σε περιορισμένο αριθμό φιαλών παλιών σοδειών του κτήματος (2004, 2005, 2006)



περισσότερα...

Η αγορά κρασιού της Βραζιλίας

Παρά τις θετικές ειδήσεις πρόσφατα για τη Βραζιλία να γίνεται η έκτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και τις τακτικές εκθέσεις που επισημαίνουν τη σημασία των BRICs* στην επέκταση της παγκόσμιας αγοράς του οίνου, οι ξένοι παραγωγοί κρασιού που επιδιώκουν να εξάγουν στην αγορά της Βραζιλίας αντιμετωπίζουν μια αβεβαιότητα λίγων μηνών.

Την προππερασμένη Πέμπτη, 15 Μαρτίου, το Βραζιλιάνικο Υπουργείο Ανάπτυξης Βιομηχανίας και Εξωτερικού Εμπορίου (MDIC) άνοιξε δημόσια διαβούλευση σχετικά με τη δυνατότητα θέσπισης μέτρων «προστασίας» για την προστασία της εθνικής

παραγωγής κρασιού από τα κύματα του εισαγόμενου οίνου που "επιτίθενται στην αγορά της Βραζιλίας" (Diário Oficial da União, εγκύκλιος αριθ. 9/2012, 15 marco 2012, pp76-79).

Οι "εγγυήσεις" περιλαμβάνουν διάφορα πιθανά μέτρα, τα οποία θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην αγορά για τους εισαγόμενους οίνους:

• Η αύξηση του ήδη υψηλού κοινού δασμολογίου για τους εισαγόμενους οίνους από 27% σε 55% - μια τρομακτική, αλλά πιθανώς αναποτελεσματική πρόταση, δεδομένου ότι οι δύο μεγαλύτερες πηγές του εισαγόμενου οίνου, η Αργεντινή και η Χιλή, δεν θα επηρεαστούν, λόγω της συμμετοχής τους σαν μέλη της οικονομικής κοινότητας MERCOSUR.

• Η εισαγωγή ποσοστώσεων ανάλογα με τη χώρα (και πάλι εκτός από τις παραγωγούς χώρες που συνδέονται με τη MERCOSUR)

• Η επιβολή ελάχιστης τιμής στα εισαγόμενα κρασιά

• Την υποχρεωτική καθιέρωση σήματος στα πορτογαλικά στο μπροστινό μέρος της φιάλης σε όλα τα μπουκάλια. Με εξαίρεση των παραγωγών από την Πορτογαλία, αυτό στην πράξη σημαίνει τη δημιουργία μιας ετικέτας αποκλειστικά για την αγορά της Βραζιλίας (κάτι που είναι εφικτό ή σκόπιμο μόνο για τους μεγαλύτερους ξένους παραγωγούς)

• καθιστώντας παράνομη τη χρήση όρων όπως "βιολογικό" ή "βιοδυναμικό» στις ετικέτες των κρασιών, ακόμη και αν οι όροι αυτοί έχουν πιστοποιηθεί από διαπιστευμένο διεθνή οργανισμό, εκτός αν έχουν πιστοποιηθεί από πρακτορείο της Βραζιλίας.

Η εγκύκλιος έχει δεχθεί πιέσεις από το Ινστιτούτο Οίνου Βραζιλίας (IBRAVIN), την Βραζιλιάνικη Ένωση Vitiviniculturists (Uvibra), την Ομοσπονδία των οινοποιητικών συνεταιρισμών (Fecovinho) και το Συνδικάτο της βιομηχανίας κρασιού του Rio Grande do Sul (Sindivinho) για λογαριασμό των μεγάλων παραγωγών της Βραζιλίας και συνεταιρισμούς, όπως οι Miolo, Salton, Aurora, Aliança, Don Giovanni, Garibaldi, Casa Valduga and Dal Pizzol

Οι ισχυρισμοί στην εγκύκλιο ότι οι εισαγόμενοι οίνοι «προκαλούν σοβαρή ζημιά στην εθνική βιομηχανία οίνου" βασίζονται σε αναλύσεις των πωλήσεων και στοιχεία παραγωγής, που καλύπτουν την περίοδο μεταξύ Ιανουαρίου 2006 - Δεκεμβρίου 2010. Ωστόσο, καθώς οι πηγές των δεδομένων που χρησιμοποιούνται στην εγκύκλιο δεν είναι καθορισμένες, δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τα συμπεράσματα ή την παροχή συγκρίσιμων αναλύσεων.

Ενώ ορισμένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν αυτά τα δεδομένα μπορεί να είναι πράγματι αληθινά (η αγορά για τους εισαγόμενους οίνους έχει πράγματι αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία πέντε χρόνια), το τυφλό πεδίο εφαρμογής της ανάλυσης δεν λαμβάνει υπόψη οποιεσδήποτε θετικές επιπτώσεις και το αυξημένο ενδιαφέρον σε εισαγόμενα κρασιά μπορεί να έχει επίδραση στην κατανάλωση των εγχώριων οίνων ποιότητας, ή μερικές φορές μπορεί να προσφέρει στην υγιεινή επίδραση του ανταγωνισμού.
Ο κόσμος του κρασιού είναι γεμάτος από παραδείγματα όπου "ανθίζει" η εγχώρια παραγωγή έναντι των ισχυρών εισαγωγών . Στη Νέα Ζηλανδία, για παράδειγμα, η αρκετά μεγάλη εισροή των ερυθρών οίνων Αυστραλίας κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια δεν εμπόδισε τη Νέα Ζηλανδία από το να γίνει χώρα παραγωγής φημισμένων Pinot Noirs. Ούτε η δύναμη της Καμπανίας αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο για τους παραγωγούς του αγγλικού αφρώδους οίνου.


*BRICS είναι ένας διεθνής πολιτικός οργανισμός των κορυφαίων χωρών της αναδυόμενης αγοράς, που αποτελείται από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και τη Νότια Αφρική. Ο όρος προέρχεται από τα αρχικά γράμματα των ονομάτων των χωρών, ενώ δεν πρέπει να συγχέεται με τον καθαρά οικονομικό όρο BRIC, στον οποίο δεν συγκαταλέγεται η οικονομία της Νότιας Αφρικής.

περισσότερα...

Οι εξαγωγές ουίσκι χτύπησαν ρεκόρ

Η κατηγορία σκωτσέζικο ουίσκι διαψεύδει την παγκόσμια οικονομική αστάθεια για το 2011 με αυξανόμενη την αξία πωλήσεων 23% στα επίπεδα ρεκόρ των £ 4.2δισ.

Η The Scotch Whisky Association (SWA) πιστώνεται αυξανόμενη ζήτηση τόσο στις αναδυόμενες και ώριμες αγορές για την αύξηση της αξίας της, η οποία έχει αυξηθεί κατά μέσο όρο 10% ετησίως τα

τελευταία πέντε χρόνια.

Οι εξαγωγές προς τις ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη αγορά σε αξία, αυξήθηκαν 31% το 2011, σπάζοντας το φράγμα των £ 600εκατ. για πρώτη φορά να ανέρχονται στα £ 654.9εκατ.

Ενώ η Γαλλία, η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά της κατηγορίας από πλευράς χρηματιστηριακής αξίας, είδε τις εξαγωγές να αυξάνονται κατά 27% σε £ 535.4εκατ.

Ο Gavin Hewitt, διευθύνων σύμβουλος της The Scotch Whisky Association, δήλωσε: «Παρά την συνεχιζόμενη οικονομική αβεβαιότητα, ΤΟ σκωτσέζικο ουίσκι εξακολουθεί να ανταποκρίνεται στην αυξανόμενη ζήτηση από όλες τις γωνιές του πλανήτη.

"Εξακολουθεί να απευθύνεται σε καταναλωτές σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία και απολαμβάνεται από νεότερους επαγγελματίες σε νεότερες αγορές στην Ασία και τη Λατινική Αμερική."

Οι εξαγωγές προς τη Σιγκαπούρη, η οποία χρησιμεύει ως κόμβος διανομής για μεγάλο μέρος της Ασίας, αυξήθηκαν κατά 44% σε £ 317.9εκατ, ενώ η Ταϊβάν σημείωσε αύξηση 44% σε £ 155.2εκατ.

Στη Νότια Αμερική, η Βραζιλία ήταν η ταχύτερα αναπτυσσόμενη αγορά με την αξία των εξαγωγών να αυξάνεται 48% σε £ 99.2εκατ.

Η SWA είπε ότι η βιομηχανία αντέδρασε στην αύξηση της ζήτησης τα τελευταία χρόνια, επενδύοντας £ 1 δισ. στην παραγωγική ικανότητα.

Η Ένωση επανέλαβε επίσης την εστίαση της στις πιέσεις προς τις κυβερνήσεις για τη μείωση των φορολογικών δρακόντειων αναχωμάτων.

Ο Hewitt πρόσθεσε: «Η εξασφάλιση ισότιμης πρόσβασης στην αγορά και η μείωση των τιμολογίων αποτελεί προτεραιότητα για τη βιομηχανία. Η Ινδία είναι μια προτεραιότητα για το τρέχον έτος. Είμαστε αισιόδοξοι για την υπογραφή συμφωνίας η οποία θα οδηγήσει σε μείωση των επαχθών εισαγωγικών δασμών της τάξης του 150%. "

περισσότερα...

ΤΣΑΠΟΥΡΝΑΚΟΣ 2005 Κτήμα Βογιατζή

Περιοχή: Βελβεντό, Κοζάνη
Ποικιλία: Τσαπουρνάκος

Πριν από μερικά χρόνια, σε μια από τις επισκέψεις μου στην κάβα Depot Des Vins, του Μάκη Δημητριάδη, στο Ντεπώ, ο Μάκης μου πρότεινε να πάρω και να αποθηκεύσω μια εξάδα κρασιών που, όπως μου είπε, δεν θα το μετανιώσω.
Οι φιάλες αυτές δεν είχαν ετικέτα, παρά μόνο ένα "Τ" και μια χρονολογία (2004) γραμμένα με χρυσό μαρκαδόρο στο κάτω μέρος της φιάλης.
Στον λαιμό της φιάλης, σταθεροποιημένο με βουλοκέρι, υπήρχε ένα σχοινάκι

στο οποίο κρεμόταν ένα καρτελάκι που περιέγραφε το όραμα της οικογένειας για την ανακάλυψη και ανάδειξη των χαμένων ελληνικών ποικιλιών και την λέξη Τσαπουρνάκος που όχι μόνο δεν έδινε απαντήσεις, αλλά ενέτεινε το ενδιαφέρον για το μυστηριώδες περιεχόμενο της φιάλης.


"Ο Κύκλος των χαμένων ποικιλιών", ξεκίνησε στο κτήμα Βογιατζή στις αρχές της δεκαετίας του '90 με την παρατήρηση ποικιλιών όπως, Αλπίτσα, Πετσιάρικο, Κουκούλι, Βάψα, Τσαπουρνάκος, Βεροιώτικο κ.α.
Ο Τσαπουρνάκος, είναι μια ερυθρή ποικιλία πλούσια σε ανθοκυάνες και τανίνες και αρκετά πρώιμη. Βάση ταυτοποίησης DNA, λέγεται ότι πρόκειται για Cabernet Franc, που έφεραν στην Ελλάδα Γάλλοι στρατιώτες κάπου στον 18ο ή 19ο αιώνα.
Βαθύ γκρενά χρώμα, κομψή μύτη μέτριας έντασης με αρώματα ώριμων φρούτων, δαμάσκηνου, σοκολάτας, καπνού και μπαχαρικών που προδίδουν την ωρίμανση του σε βαρέλι. Ισορροπημένη παλέτα, ήπιες τανίνες, σύνθετα αρώματα ώριμων φρούτων, καπνός και αίσθηση κοτσανιού να θυμίζει τη συγγένεια του, μέτριο+ σώμα, μέτριο αλκοόλ και μακριά φρουτώδης επίγευση.
Γαλλική φινέτσα σε ένα κρασί που θυμίζει καλοφτιαγμένα δείγματα από την περιοχή Anjou-Saumur του Λίγηρα. Τελικά γι' αυτό που μετάνιωσα είναι που δεν πήρα μια δεύτερη εξάδα, μιας και το κρασί δείχνει επίμονη διάθεση για παλαίωση.
Τιμή: 12€
Βαθμολογία: 17,5+

περισσότερα...

Cabernet Sauvignon & Merlot από τον Ελληνικό & διεθνή αμπελώνα

Αν δηλώσουμε ότι το Cabernet Sauvignon & το Merlot είναι ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς και η βασίλισσα των ποικιλιών από όπου παράγεται κόκκινο κρασί, ασφαλώς δεν θα πρωτοτυπήσουμε.
Τα βρίσκουμε παντού, σε όλες σχεδόν τις περιοχές του κόσμου, και είναι σήμερα ίσως οι πιο αναγνωρίσιμες ποικιλίες σταφυλιού, και ασφαλώς οι πιο δημοφιλείς . Και αυτό γιατί ίσως είναι εύκολο να καλλιεργηθούν, ίσως γιατί αποτελούν την βάση των πιο διάσημων κόκκινων κρασιών του Μπορντώ, ίσως πάλι γιατί τελικά, σε όλες τις περιοχές όπου εισήχθηκε η καλλιέργειά τους, εκτόπισε "εξ εφόδου" όλες

σχεδόν τις άλλες καλλιεργούμενες ποικιλίες σταφυλιών…επιβάλλοντας τον δικό τους τύπο και πρότυπο στον Παγκόσμιο Οινικό Χάρτη.
Το Wine-House έχει την χαρά να σας προσκαλέσει σε μια ακόμα μοναδική γευστική δοκιμή, θα έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε κρασιά ποικιλιακά αλλά και χαρμάνια από τις ποικιλίες Cabernet Sauvignon & Merlot από τον Ελληνικό και Διεθνή αμπελώνα, έτσι ώστε να συγκρίνετε και να κατανοήσετε την δυναμική και τα χαρακτηριστικά τους.
Θα δοκιμαστούν κρασιά από το Bordeaux, Ιταλία, Ισπανία & Νέο Κόσμο

Κόστος συμμετοχής 8,00€/άτομο
Τετάρτη 28.03.12 και ώρα 20.00
στο 2310 454187( ώρες καταστημάτων) & 6946908969 (όλες τις ώρες)
ή στο email: wine@wine-house.gr
Οι θέσεις είναι περιορισμένες και θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας

Wine-House​ Καλαμαριά, Κακουλίδου​ 3

περισσότερα...

Διάκριση για το Καρανίκας brut 2009

Το κτήμα Καρανίκα από το Αμύνταιο, πήρε χρυσό μετάλλιο στον διεθνή διαγωνισμό του Βερολίνου. Το κρασί είναι το Αφρώδες Καρανίκας brut του 2009, από την ποικιλία ξινόμαυρο Αμυνταίου, όπου οινοποιείται με την παροδοσιακή μέθοδο της Καμπανίας (methode traditionnelle)
Ο διαγωνισμός Berlin Wine Trophy 2012, πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην ομώνυμη πόλη, στην πρώτη περίοδο του διαγωνισμού που διεξάγεται από 2-5 Φεβρουαρίου και στην δεύτερη περίοδο που οργανώνεται

από 13-15 Ιουλίου, δοκιμάζονται κρασιά χρονιάς 2011 & 2012

περισσότερα...

Νέο βιβλίο " Οικογένεια στην Κουζίνα "

"Το μαγείρεμα και το φαγητό είναι απόλαυση", αυτή ήταν πάντα και εξακολουθεί να είναι η φιλοσοφία μου.
Οι περισσότερες μητέρες σήμερα εργάζονται. Για αυτόν τον λόγο είναι πολύ σημαντικό οι συνταγές να είναι απλές υγιεινές και νόστιμες. Επιπλέον όμως, η καλή οργάνωση στα ψώνια και στην κουζίνα είναι ένας σημαντικός παράγοντας εξοικονόμησης χρόνου.
Πρέπει να τονίσω ότι θεωρώ μία απλή μακαρονάδα με λίγο ελαιόλαδο και τυρί, που ετοιμάζεται σε λίγα μόνο λεπτά, ότι είναι μεγάλης διατροφικής αξίας και φυσικά νόστιμη. Δεν είναι πάντα απαραίτητο να περάσει κανείς ατελείωτες ώρες στην κουζίνα και

να φτιάξει συνταγές πέντε αστέρων. Κάθε άλλο, τα παιδιά σας θα εκτιμήσουν τον λίγο χρόνο που θα περάσουν μαζί σας στη κουζίνα μαγειρεύοντας μία σπιτική ομελέτα φρέσκων λαχανικών.


Στόχος μου ήταν να κάνω ένα βιβλίο με απλοποιημένες συνταγές για την μητέρα και τον πατέρα του σήμερα. Πάνω από όλα όμως θέλω να μεταφερθεί πάλι στα σπίτια η απόλαυση να μαγειρεύεις, να στρώνεις όμορφα το τραπέζι και να τρως παρέα. Είναι σημαντικό τα παιδιά να συμμετέχουν στο μαγείρεμα. Είναι και ένας τρόπος να μάθουν να εκτιμούν τα υλικά και το φαγητό και τις ώρες που περνούν μαζί σας. Αυτό τα διευκολύνει να δοκιμάζουν και πιο εύκολα αυτά που απορρίπτουν.


Η αξία του σπιτικού και χειροποίητου φαγητού επανέρχεται. Με το γλυκό και την χειροποίητη μαρμελάδα, φτιάχνει το παιδί με τη μαμά ή και χωρίς αυτήν, κάτι προσωπικό, το οποίο μπορεί να δωρίσει σε ένα καλό φίλο. Το πιο σημαντικό είναι όμως ότι περνάμε χρόνο μαζί με τα παιδιά μας και αυτό είναι ανεκτίμητο. Αν δεν γίνεται καθημερινά, τότε καθιερώστε το Σαββατοκύριακο. Απολαύστε την όσο μπορείτε με τα παιδιά σας. Θα το εκτιμήσουν!

Εκδόσεις Κυριακίδη Συνεργάστηκαν: σεφ κ. Γιώτα Πολυχρονίδου, φωτογραφίες κ. Ιωσηφίνα Σβανιά



περισσότερα...

ΚΕΟΣΟΕ: Οι αθέατες πλευρές της Απελευθέρωσης των δικαιωμάτων φύτευσης

Είναι φυσικό ένα θέμα κεφαλαιώδες σαν κι αυτό της «Απελευθέρωσης των δικαιωμάτων φύτευσης» να μην είναι δυνατόν να εξαντληθεί μέσω του γραπτού λόγου.

Η ίδια η Commission στην διάρκεια της θητείας ως Επιτρόπου Γεωργίας της νεοφιλελεύθερης M.F. Boel, παραβλέποντας τις οιονεί ισορροπίες τρόμου μεταξύ των οινοπαραγωγών Κρατών – Μελών, αποφάσισε την κατάργηση δυο

προϋποθέσεων που αποτελούσαν και αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους στην επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των Κρατών – Μελών για να έχουμε Κοινή Οργάνωση Αγοράς στον Οίνο.

Θυμόμαστε την αποφασιστικότητα της Επιτρόπου στο θέμα της κατάργησης της χρήσης ζάχαρης ως μέσου εμπλουτισμού οίνων. Σήμερα απλά κανείς δε το συζητάει, κανείς (ούτε οι Ιταλοί) σκέφτονται να αναβιώσουν τη συζήτηση αφού οι Γάλλοι και Γερμανοί, συνιστούν ένα γρανιτένιο άξονα.

Η άλλη προϋπόθεση αφορά την απελευθέρωση των δικαιωμάτων φύτευσης, δηλαδή τις ελεύθερες φυτεύσεις, αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση των Γάλλων, που έχουν οικοδομήσει (οι Ιταλοί λιγότερο) ένα σύστημα υψηλής άυλης υπεραξίας στις οινοπαραγωγές περιοχές τους μέσω της αξίας των δικαιωμάτων φύτευσης.

Πολιτικά οι καλπάζοντες για την εξουσία σοσιαλιστές του F. Holland μπορεί να διαφοροποιηθούν, αλλά το θέμα αποτελεί ταμπού, για την πλειοψηφία των Γάλλων παραγωγών. Σήμερα ο Επίτροπος D. Ciolos έχει ήδη συστήσει Επιτροπή υψηλού επιπέδου, για να διερευνήσει το θέμα της απελευθέρωσης, το οποίο ομόφωνα ψήφισε το Συμβούλιο υπουργών τον Δεκέμβριο του 2008.

Θα μπορούσε να επιχειρηματολογήσει κανείς για τις επιπτώσεις που θα έχει η απελευθέρωση των φυτεύσεων αναλύοντας την συνέργεια παραγόντων όπως η προσφορά, το εισόδημα, οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες, αλλά κυρίως η εξέλιξη των ζωνών παραγωγής ΠΟΠ και ΠΓΕ, όταν ο καθένας θα μπορεί να φυτεύει αμπέλια σε περιοχές άκρως παραγωγικές (γιατί όχι και σε βαλτώδεις), προκειμένου να υιοθετηθεί μια οικονομία με αγγλοσαξονικά χαρακτηριστικά, όπου η ελευθερία επιλογής αποτελεί εργαλείο της αγοράς.

Αυτή ήταν η βάση της πολιτικής σκέψης της Επιτρόπου M.F. Boel όταν εισηγείτο στο Συμβούλιο υπουργών την απελευθέρωση, με επιχειρηματολογία την ελευθερία φυτεύσεων στις Τρίτες Χώρες, των οποίων σημειωτέον οι εξαγωγές προς την Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένουν σχεδόν σταθερές από το 2003 μέχρι σήμερα (7% επί του όγκου παραγωγής της ΕΕ), παρά την έκρηξη παραγωγής κυρίως σε Αυστραλία και Χιλή.

Μη ξεχνάμε όμως μια ουσιώδη διάσταση που ενέχουν τα δικαιώματα φύτευσης στην ΚΟΑ Οίνου. Η διατήρηση των δικαιωμάτων φύτευσης «κλειδώνει» την διατήρηση της εξειδικευμένης ΚΟΑ για το κρασί, με συνεπακόλουθο τον Εθνικό Φάκελο με προϋπολογισμό 24 εκ. € / έτος, τον οποίο κάθε Κράτος Μέλος μπορεί να τα διαθέσει (σήμερα) σε 11 μέτρα, μεταξύ των οποίων και στο μέτρο «Προβολή Προώθηση Οίνων σε Τρίτες Χώρες». Στην περίπτωση της απελευθέρωσης των δικαιωμάτων φύτευσης ο «Εθνικός Φάκελος» χάνεται, η εξειδικευμένη ΚΟΑ Οίνου ενσωματώνεται πλήρως στην ΚΑΠ και ο τομέας θα διέπεται από τις οριζόντιες ρυθμίσεις της ΚΑΠ 2020. Αυτό σημαίνει ότι τα προγράμματα Προβολής και Προώθησης θα ενταχθούν στον ΚΑΝ(ΕΚ) 3/2007 που σήμερα για τους οίνους δίνει την δυνατότητα να προβληθούν με βάση το πλαίσιο και μόνο του «wine moderation».

Συνεπώς το όχι στα δικαιώματα φύτευσης σημαίνει όχι στην προβολή προώθηση, όπως την ξέρουμε σήμερα και αυτό σηματοδοτεί μια πολιτική ήττα του αμπελοοινικού τομέα της Ευρώπης που θεωρεί το προϊόν του, άκρως διαφοροποιημένο από τα υπόλοιπα γεωργικά προϊόντα.

Στην προσπάθεια τέλος να προσεγγίσουμε μια από τις διαφαινόμενες επιπτώσεις της απελευθέρωσης των φυτεύσεων, δηλαδή την υπερπροσφορά σταφυλιών ας δούμε τις έχει να μας επιδείξει το παράδειγμα της Αυστραλίας, που δεν υπάρχει κανένας περιορισμός ρύθμισης της προσφοράς.


Αυστραλία και η κρίση υπερπαραγωγής

Από τα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα, η Αυστραλία έγινε το διεθνές μοντέλο επιτυχίας στο γίνεσθαι του αμπελοοινικού τομέα, ιδίως για οίνους προς εξαγωγή. Ωστόσο, η απόδοση της παραγωγής και οι εξαγωγές έχουν φτάσει στα όριά τους εδώ και αρκετά χρόνια (πτωχεύσεις, ακύρωση επιχειρησιακών συμβάσεων αγοράς σταφυλιών, κατάρρευση των τιμών που καταβάλλονται στους παραγωγούς, εκριζώσεις τεράστιες). Αυτό οδηγεί στο να αναρωτηθούμε για την έκταση της κρίσης, τους μηχανισμούς, το ρόλο των εμπλεκομένων, τις προτεινόμενες λύσεις και ποια διδάγματα μπορούν να αντληθούν σχετικά με την απουσία ή τη φύση των μηχανισμών ρύθμισης της αγοράς, θέμα που απασχολεί σήμερα την Ευρώπη.


Η ανάπτυξη των αμπελώνων κατά την κρίση

Η ανάπτυξη του αυστραλιανού αμπελώνα είναι γνωστή, ξεκινώντας από 50.000 εκτάρια στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα, ο αμπελώνας έχει αναπτυχθεί ενεργά και φτάνει τα 155 000 εκτάρια σήμερα. Ομοίως, οι εξαγωγές ακολουθούν μια εκθετική καμπύλη, από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες εκατόλιτρα το 1980 σε 7.840.000 εκατόλιτρα κατά τη διάρκεια του 2010/2011.

Η υπερπαραγωγή των σταφυλιών τροφοδοτήθηκε από τις υπερβολικές φυτεύσεις αμπελιών κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια. Δύο λόγοι συνέτειναν σε αυτό. Ο πρώτος οφείλεται στη θετική αντίδραση της επιτυχίας των αυστραλιανών οίνων που προορίζονται για εξαγωγή. Για να ανταποκριθούν στη ζήτηση σταφυλιών, πολλοί αμπελουργοί ενθαρρύνθηκαν να φυτεύσουν, είτε από τα οινοποιεία με τα οποία οι καλλιεργητές είχαν συμβάσεις, είτε επειδή η αγορά έστελνε σήματα υψηλών τιμών. Ο δεύτερος λόγος οφείλεται στην άφιξη επενδυτών στην «αγορά» φυτεύσεων αμπελώνων, των οποίων στόχος ήταν η κερδοφορία επί του κεφαλαίου ή της επένδυσης στην προοπτική μιας πολλά υποσχόμενης απόδοσής της. Το σύστημα απόσβεσης της φορολογίας μέχρι το 2004 είχε ενισχύσει την αξία αυτών των επενδύσεων. Επίσης ήταν δυνατόν να αποσβεσθεί η δαπάνη για ένα αμπέλι σε τρία ή πέντε χρόνια. Ο συνδυασμός αυτών των δύο παραγόντων οδήγησε την βιομηχανία οίνου να παράγει πλεόνασμα παραγωγής που αφορούσε μερικές ποικιλίες, περισσότερο από άλλες.

Η ζήτηση όμως για το αυστραλιανό κρασί επιβραδύνθηκε τα τελευταία χρόνια λόγω της αύξησης του ανταγωνισμού στον τομέα των εξαγωγών και την ενίσχυση του δολαρίου Αυστραλίας έναντι των άλλων νομισμάτων. Η κόπωση ορισμένων από τους καταναλωτές για τα στερεότυπα βιομηχανικά κρασιά φαίνεται επίσης, να έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Το αποτέλεσμα ήταν χαμηλότερες τιμές τόσο για το κρασί όσο και για τα σταφύλια. Επιπλέον σήμερα, ένα αυξανόμενο μερίδιο εξαγωγών οίνου γίνεται χύμα, με αποτέλεσμα η μέση τιμή οίνου να μειώνεται. Το 2009/2010, η Αυστραλία εξήγαγε το 40% του συνόλου των κρασιών της χύμα, έναντι μόλις 13% πριν από δέκα χρόνια. Παρά την επιβράδυνση της παραγωγής, οι τιμές έχουν πέσει σε όλη τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας.

Μετά από μια ήδη σημαντική πτώση στην τιμή των σταφυλιών κατά τη διάρκεια της συγκομιδής 2008/09, οι τιμές που αναφέρονται το 2009/2010 εξακολουθούν να μειώνονται στις περισσότερες περιοχές. Σε περιοχές με ζεστό κλίμα, οι τιμές μειώθηκαν κατά 12%, στα $ 298 / t, ενώ σημειώθηκε πτώση 5% σε περιοχές με ψυχρό κλίμα όπου οι τιμές κινήθηκαν στα $ 959 / t, το χαμηλότερο δηλαδή επίπεδο της δεκαετίας. Οι μειώσεις των τιμών των σταφυλιών το 2011 που προτάθηκε από φημισμένα οινοποιεία ήταν μεγάλες με αποτέλεσμα η μέση τιμή για το Chardonnay να είναι 200 $ ανά τόνο (152 €), $ 250 (€ 190) ανά τόνο για την ανώτερη ποιότητα όταν το κόστος παραγωγής άγγιζε τα 300 $ ανά τόνο (€ 228). Οι προταθείσες τιμές για το Merlot και το Syrah ήταν εξίσου απαράδεκτες. Να τονισθεί ότι οι μέσες τιμές σταφυλιών στην αρχή της δεκαετίας κυμαίνονταν από $ 2000-2200 ανά τόνο (2001) και έκτοτε μειώνονται συνεχώς.

Από το 1980 έως το 2000, τα αποθέματα αυξάνονταν εν αναμονή της αύξησης των εξαγωγών. Στη δεκαετία του 2000, η αύξηση των αποθεμάτων συνεχίστηκε, αλλά οι πωλήσεις δεν ακολούθησαν. Από το 2006, τα αποθέματα άρχισαν να μειώνονται, λόγω των μικρότερων συγκομιδών, των εκριζώσεων και της ενίσχυσης των εξαγωγών φθηνού χύμα οίνου.

Μία από τις αντιδράσεις προσαρμογής των παραγωγών ήταν να αφήσουν τα σταφύλια ατρύγητα. Οι ποσότητες αυτές αντιπροσωπεύουν σχεδόν 160 000 τόνους το 2008/2009 ή 14 474 εκτάρια δηλαδή το 9% των καλλιεργειών, και 112 000 τόνους κατά την επόμενη περίοδο, 13.147 εκτάρια δηλαδή 7% της καλλιέργειας. Καταγράφηκε επίσης μια σημαντική μείωση στην επιφάνεια των αμπελώνων λόγω εκριζώσεων των αμπελιών το 2008/2009 και 2009/2010, που ανέρχεται σε 8164 εκτάρια, μείωση δηλαδή της τάξης του 5% της συνολικής έκτασης.


Δομή υψηλής συγκέντρωσης η βιομηχανία οίνου

Η αυστραλιανή βιομηχανία οίνου (οινοποίηση και εμπορία) είναι ένα ολιγοπώλιο. Οι πέντε κύριοι όμιλοι οίνου παραλαμβάνουν πάνω από το 85% του συνόλου των σταφυλιών που οινοποιούνται. Μαζί με αυτές τις μεγάλες εταιρείες συνυπάρχει ένα πλήθος πολύ μικρών οινοποιείων. Ο αριθμός των καλλιεργητών ανέρχονταν σε 8.350 το 2003/2004, για κύκλο εργασιών περίπου 1,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων Αυστραλίας. Περίπου το 80% των καλλιεργητών κατέχουν λιγότερο από πενήντα εκτάρια.

Η εγχώρια αγορά ελέγχεται από δύο αλυσίδες τροφίμων, που προσφέρουν πολύ φθηνά κρασιά.

Γενικά, η κρίση υπερπαραγωγής απέβη επωφελής για τους καταναλωτές. Αυτοί μπορούν να αγοράσουν φθηνότερα κρασιά πάντα σε μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων λιανικής πώλησης που χρησιμοποιούν το βάρος τους για να βελτιώσουν τα περιθώρια κέρδους τους. Ωφελεί επίσης τις πολύ μεγάλες εταιρείες που παράγουν οίνους που βασίζονται στην υπερβολική προσφορά σταφυλιών ώστε να διαπραγματεύονται τις τιμές ακόμα πιο χαμηλά. Οι χαμένοι σε αυτή την κρίση είναι ανεξάρτητοι παραγωγοί, οι οποίοι δεν βρίσκουν πλέον αγοραστές για τα σταφύλια τους, ή που έχουν δει τα περιθώρια κέρδους τους να μειώνονται ή και καταγράφουν ζημιές λόγω των χαμηλότερων τιμών, αλλά και τα πολυάριθμα μικρά οινοποιεία, που πολλά από αυτά βρίσκονται σε διαδικασία πτώχευσης. Οι τιμές αμπελώνων κατέρρευσαν κατά 50% και παρουσιάστηκαν Κινέζοι αγοραστές ερασιτέχνες λάτρεις του κρασιού, ενώ μεγάλα οινοποιεία αγοράζονται από αμερικάνικα συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στην αγορά χύμα οίνων.

Με την παράταση της κρίσης, οι μεγάλες εταιρείες κάνουν στρατηγικές αλλαγές είτε με δραστική μείωση της παραγωγής, είτε με επανατοποθέτηση σε χαμηλότερες τιμές σε χώρες εξαγωγής όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, είτε αναδιοργανώνονται περικόπτοντας αμοιβές και ακυρώνοντας συμβάσεις με τους αμπελοκαλλιεργητές, είτε προβαίνουν σε εκποιήσεις, αλλά και μερικές από αυτές κηρύσσουν πτώχευση.


Συμπέρασμα

Πρακτικά δεν υπάρχει σχεδόν καμία πολιτική οίνου στην Αυστραλία για τη ρύθμιση της προσφοράς, αν και υπάρχουν κανονισμοί σχετικά με τους τρόπους παραγωγής. Λόγω απουσίας πολιτικής για τον περιορισμό των ποσοτήτων που παρήχθησαν ή και των αποδόσεων, η προσαρμογή της προσφοράς στη ζήτηση γίνεται αποκλειστικά από την αγορά.

Η μόνη πραγματική πολιτική οίνου της Αυστραλίας είναι να προωθήσει τους αυστραλιανούς οίνους, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Με αυτή την έννοια, η πολιτική αυτή λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ της ζήτησης και της προσφοράς οίνου. Η πολιτική αντίδραση είναι οργανωμένη γύρω από τις εκστρατείες για προώθηση των αυστραλιανών οίνων σε αγορές του εξωτερικού ειδικότερα. Μόνο η αγορά καθοδηγεί πιλοτικά την αυστραλιανή βιομηχανία οίνου, ενώ ήδη η ομοσπονδιακή κυβέρνηση περιόρισε τη στήριξη των εξαγωγών και τις δαπάνες προώθησης των αυστραλιανών κρασιών.

Η συμβολαιακή πρακτική δεν είναι πλέον επαρκής για να σταθεροποιηθούν οι σχέσεις μεταξύ οινοποιείων και καλλιεργητών. Τα οινοποιεία κινούνται όλο και περισσότερο προς την αγορά με βάση τον ανταγωνισμό. Οι μεγαλύτερες οινοποιίες βλέπουν βελτίωση των περιθωρίων κέρδους από την προσφορά φθηνότερων σταφυλιών.

Εν ολίγοις, η εκθετική αύξηση του αμπελώνα οδήγησε σε προβλέψιμα λάθη. Με εξαίρεση την μη συγκομιδή και την εκρίζωση ο τομέας δεν έχει κανένα εργαλείο για τον περιορισμό των φυτεύσεων ή της παραγωγής. Η προσαρμογή πρέπει να επιτευχθεί μέσω της πρόσβασης σε νέες αγορές, και η εξάπλωση είναι δύσκολη. Η λογική αυτή που βασίζεται στο management των επιχειρήσεων ως ρυθμιστικό παράγοντα οδήγησε σε εκκαθάριση περιουσιακών στοιχείων.

Γενικά ο φιλελευθερισμός και ειδικά ο νεοφιλελευθερισμός δεν προλαμβάνει τις κρίσεις και βρίσκεται αντιμέτωπος με την ακινησία ενός πολυετούς φυτού, με την αποσταθεροποίηση των νομισμάτων και των αγορών. Τέλος, παρατηρούμε επιπτώσεις στην Αυστραλία ίδιες με την ελληνική κρίση: εκριζώσεις, πτωχεύσεις, μείωση παραγωγής, τραπεζικές μεταβιβάσεις, πτώση τιμών ακινήτων, αγορές περιουσιακών στοιχείων και επιχειρήσεων από ξένα κεφάλαια, κλπ ... Πίσω όμως από τους αριθμούς και τις νομικές μεταβολές υπάρχουν άνθρωποι.

Το Αυστραλιανό μοντέλο παραγωγής βασισμένο στις επιταγές των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων που πρεσβεύουν ότι οι αγορές ρυθμίζουν αυτόματα τις εθνικές και κλαδικές οικονομίες, βρίσκεται ήδη στη διαδικασία του «κουρέματος». Μόνο που και στην περίπτωση αυτή οι επιπτώσεις για τους πολλούς και τους μικρούς είναι άνισες και άδικες.

Το ερώτημα επανέρχεται με διάφορες μορφές. Θ’ αφήσουμε τις αγορές και μόνο να ρυθμίζουν την παραγωγή και εις όφελος ποιών; Οι επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα θίγουν με παρόμοιο τρόπο, την αλυσίδα των παραγόντων ανάπτυξης του προϊόντος, αν και Αυστραλία και Ελλάδα δεν είναι ούτε ποσοτικά ούτε δομικά συγκρίσιμες χώρες. Η κρίση είναι κοινός παρανομαστής. Στην Ελλάδα είναι λίγο πολύ γνωστά τα αίτια, αλλά παραμένει ανεξιχνίαστος ο ρόλος των αγορών χρήματος, στην Αυστραλία η κύρια αιτία είναι οι αθρόες φυτεύσεις αμπελιών, η υπερπαραγωγή και η παγκόσμια αγορά οίνου.

περισσότερα...

Ένας Γερμανός στηρίζει το Ελληνικό κρασί

By Clark Boyd BBC News Business

Η ελληνική οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει πολλή δυσαρέσκεια ανάμεσα στην Ελλάδα και στους πλουσιότερους εταίρους της ευρωζώνης, ιδιαίτερα τη Γερμανία. Αλλά δεν είναι όλοι οι Γερμανοί απηυδησμένοι με τους Έλληνες. Κοντά στην Αθήνα, ένας Γερμανός στηρίζει την ελληνική βιομηχανία κρασιού.

Σε μια πεδιάδα 20 μίλια έξω από την Αθήνα, αμπέλια ανταγωνίζονται για την

εξεύρεση χώρου με την εξάπλωση των προαστίων.

Η πόλη απλώνεται , αυξανόμενη κατά μήκος νέων οδών που χτίστηκαν για τους Ολυμπιακούς του 2004 και συνδέουν την Αθήνα με το κοντινό αεροδρόμιο.

Ο Δημήτριος Γεώργας δείχνει τα αμπέλια του, που πρόκειται σύντομα να αποδώσουν καρπούς.

"Είναι έτοιμα. Εάν έχουμε λίγο ήλιο για δύο ή τρεις ημέρες -. Τότε ποπ!"

Η Οικογένεια Γεώργα »ασχολείται με την αμπελοκαλλιέργεια και την παρασκευή οίνου εδώ και γενιές.

Θυμάται πως ο παππούς και ο πατέρας του συνήθιζαν να πουλάνε κρασί από το βαρέλι σε μικρές ταβέρνες στην Αθήνα. Ο Δημήτριος βοηθούσε στο οινοποιείο, όπως ένα παιδί.

Σήμερα, μεγαλώνει αρκετά διαφορετικές ποικιλίες σταφυλιού, και έχει μια επιχείρηση που παράγει περίπου 50.000 μπουκάλια κρασί τον χρόνο - κόκκινα, λευκά, και την ελληνική παραδοσιακή, ρετσίνα.

Όλα τα προϊόντα Γεώργα είναι πιστοποιημένα βιολογικά. Τα κρασιά του, λέει, είναι ιδιαίτερα, όπως και ο ελληνικός λαός.

"Είμαστε διαφορετικοί γιατί σκεπτόμαστε με κάποιο τρόπο, ενεργούμε με κάποιο τρόπο, πίνουμε με κάποιο τρόπο, χορεύουμε με κάποιον τρόπο Εφ 'όσον δεν είμαστε φοβισμένοι να επικοινωνήσουμε τον αυθεντικό μας πολιτισμό προς τον έξω κόσμο - έχουμε πλεονεκτήματα. "

Η Ρετσίνα συναντά το Riesling

Οι απόψεις του Γεώργα σχετικά με την ποιότητα του ελληνικού κρασιού, και του ελληνικού λαού, μοιράζονται από κοινού με έναν πρώην χρηματοοικονομικό σύμβουλο από τη Γερμανία, τον Markus Stolz.

Η γυναίκα του Stolz είναι Ελληνίδα. Πάντα ονειρευόταν να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα και πριν από οκτώ χρόνια, το έκαναν.

Το πάθος του Stolz είναι το κρασί και του αρέσουν οι ελληνικές σοδειές.

"Είδα επίσης ότι η ποιότητα των ελληνικών κρασιών βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο. Ήθελα να κάνω κάτι επαγγελματικά με τα κρασιά, αλλά δεν ήξερα τι να κάνω», λέει. «Έτσι άρχισα να εξετάζω τα στοιχεία για τις εξαγωγές για τα ελληνικά κρασιά, και συνειδητοποίησα ότι υπήρχε κάτι λάθος."

Ο Stolz διαπίστωσε ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού κρασιού καταναλώνεται στην Ελλάδα. Έτσι, πριν από τρία χρόνια, λίγο πριν από την ελληνική οικονομική κρίση, ο Stolz αποφάσισε να εγκαταλείψει τα υψηλά οικονομικά και να δημιουργήσει κατάστημα ως Έλληνας εξαγωγέας κρασιού.


Corked

Ξεκίνησε από την επαφή με τους εμπόρους κρασιού στην πατρίδα του τη Γερμανία, και στη Βρετανία, όπου είχε ζήσει.

"Έγραψα περίπου 100 επιστολές, παρουσιάζοντας τον εαυτό μου, λέγοντας ότι θα σας βοηθήσω να έρθετε σε επαφή με τα ελληνικά οινοποιεία, και το ενδιαφέρον που εισέπραξα ήταν κυριολεκτικά κάτω από το μηδέν!"

Ο κ. Stolz επέμεινε. Ξεκίνησε ένα blog για το ελληνικό κρασί, και χρησιμοποίησε το Facebook και το Twitter για να εξαπλωθεί η λέξη. Μάλιστα τον προσκάλεσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες για να είναι φιλοξενούμενος σε μια εκπομπή αφιερωμένη στο κρασί (ένα ιντερνετικό σόου που διευθύνεται από τον Αμερικανό κριτικό κρασιού στο διαδίκτυο, Gary Vaynerchuk).

Σύντομα οι Γερμανοί, μεταξύ άλλων, άρχισαν να ακούνε. Έτσι, ο Stolz οργάνωσε γευσιγνωσίες στη Γερμανία. Όμως την περασμένη χρονιά, οι συνήθειες άρχισαν να αλλάζουν, καθώς οι Έλληνες και οι Γερμανοί άρχισαν να αλληλοκατηγορούνται για τα προβλήματα χρέους της ευρωζώνης.

"Θα σας δώσω ένα παράδειγμα», είπε ο Stolz. "Εργαζόμουν ήδη πάνω σε ένα Γερμανό έμπορο κρασιού για ένα-μισο χρόνο, προσπαθώντας να κάνουμε μια συνάντηση για τα ελληνικά κρασιά. Τον συνάντησα τελικά τον Νοέμβριο. Καθίσαμε, δοκιμάσαμε τα κρασιά, του αρέσαν. Αλλά πριν διακόψουμε μου είπε - Εντάξει, Markus, απλά πρέπει να μου πεις; - πώς μπορώ να πουλήσω ένα ελληνικό κρασί σε έναν Γερμανό τώρα "

Η σημερινή κόντρα μεταξύ Γερμανών και Ελλήνων άρχισε να παίζει σε απευθείας σύνδεση, είπε ο Stolz.

«Οι Έλληνες μου στέλνουν e-mail ή τηλεφωνούν και μου λένε: Markus, θα πρέπει να κάνεις μια πολιτική στάση στο blog σου και να πείς τους Γερμανούς έξω. Ταυτόχρονα, έπαιρνα κλήσεις ή μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από Γερμανούς λέει ο Markus, που λέγανε ότι πρέπει να πω τους Έλληνες μακριά. "

Ο Stolz λέει ότι προσπαθεί να μην το πάρει τόσο βαριά αυτό. Από επιχειρηματική άποψη, λέει, η αμερικανική αγορά είναι ούτως ή άλλως πιο ελπιδοφόρα.

Λέει ότι σκέφτεται, οι Έλληνες οινοπαραγωγοί και η κυβέρνηση στην Αθήνα θα πρέπει να προωθήσουν το κρασί τους σε ένα μεγάλο δρόμο αυτή τη στιγμή - για να μην αναφέρουμε το ελαιόλαδο και το τυρί - δύο άλλα προϊόντα που νομίζει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να βρει περισσότερες αγορές.

Και προσπαθεί να βάλει περισσότερους οινοπαραγωγούς στην Ελλάδα να σκεφτούν σχετικά με τις εξαγωγές, ειδικά τώρα που η ελληνική εγχώρια αγορά έχει πιεστεί σκληρά από την κρίση χρέους.

Όταν ρωτήθηκε για αυτή την κρίση, ο οινοποιός Δημήτριος Γεώργας σήκωσε τους ώμους. Σε αντίθεση με άλλα ελληνικά οινοποιεία, λέει, δεν επιβαρύνεται με χρέος, εν μέρει επειδή κράτησε την επιχείρηση μικρή.

"Έτσι, εσύ και η οικογένειά σου είστε εντάξει;", ρώτησα.

"Κοιτάξτε, δεν οδηγούμε Πόρσε ή Mercedes», λέει. «Αλλά έχουμε αυτό που έχουμε - και αυτό είναι αρκετό."

περισσότερα...

Το δεκάωρο ντοκιμαντέρ, Mondovino κάνει το ντεμπούτο του στο Ηνωμένο Βασίλειο

Mondovino, το ντοκιμαντέρ κρασιού που δίχασε τον κόσμο του κρασιού 8 χρόνια πριν, θα προβληθεί στην πλήρη 10ωρη εκδοχή του στο Λονδίνο, τον Μάιο.

Mondovino:Η σειρά, από τον σκηνοθέτη και sommelier Jonathan Nossiter, θα κάνει το ντεμπούτο της στο Ηνωμένο Βασίλειο στην Real Wine Fair, που θα πραγματοποιηθεί στο Λονδίνο στις 20-22 Μαΐου.

Ο Nossiter θα είναι στην έκθεση για την παρουσίαση της σειράς και για ένα σεμινάριο ερωτήσεων και

απαντήσεων μετά.

Η κεντρική ιδέα της ταινίας ήταν ότι η έννοια του terroir είχε χαθεί, καθώς στην παραγωγή γίνονταν παγκοσμίως αποδεκτά, κρασιά καθοδηγούμενα από φρούτα.

Όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2004, στην έκδοση των 2μιση ωρών, το Mondovino – με Επίσημη Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών - αναγνωρίστηκε ευρέως από τους κριτικούς, αλλά επικρίθηκε αυστηρά από πολλούς στη βιομηχανία κρασιού.

Ο Robert Parker, αρχικά, κατηγορείται ότι είναι «ανειλικρινής», ενώ μια επανεξέταση του Decanter.com ανέφερε ότι η επεξεργασία ήταν «πάρα πολύ έξυπνη».

Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία συνέχιζε να προκαλεί διαμάχη: το 2005 η Επιθεώρηση du Vin de France δημοσίευσε σχόλια από - μεταξύ άλλων - τον παγκόσμια σύμβουλο Michel Rolland, ο οποίος γελοιοποιήθηκε στην ταινία για τη «λατρεία χρήματων», όπως τον τοποθέτησε ο Aimé Guibert των Mas de Daumas Gassac.

Παρά την παρουσία του, ο Rolland παραδέχθηκε ότι ακόμη και αν ορισμένες πτυχές του κρασιού αναπαρίστανται άσχημα στην ταινία, το «ουσιώδες πράγμα ήταν ότι είχε μιλήσει για αυτά".

«Έχουμε επίσης ένα πάθος για τα terroir μας, των οποίων είμαστε οι φύλακες», είπαν οι Καλιφορνέζοι οινοποιοί Garen και Staglin Shari, οι οποίοι παρουσιάσθηκαν ως πλούσιοι, συγκαταβατικοί στις νέες αφίξεις στην κοιλάδα της Napa.

O Nossiter ο ίδιος δίκασε τη διαμάχη. Απαντώντας στους επικριτές του το 2005, κατηγόρησε τον Parker συνεργάτη του Pierre-Antoine Rovani ότι είναι «μονολιθικός και αδίστακτα ιδιοτελής», παρουσιάζοντας μια «ιδιαίτερα γελοία ... οργουελική αντιστροφή της αλήθειας», και επιδίδεται σε «Μακαρθικά επιχρίσματα».

Γυρισμένο σε επτά χώρες και σε πέντε γλώσσες σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική, το Mondovino: Η σειρά αποτελείται από 10 ωριαία επεισόδια.

Παρουσίασε συνεντεύξεις με τον Michael Broadbent, Antinori και την οικογένεια Frescobaldi, τον Robert Parker, την οικογένεια de Montille στη Βουργουνδία, τον Robert και Michael Mondavi, να συζητούν στην προσπάθειά τους να αγοράσουν γη στην Aniane στο Languedoc, το οποίο ήταν σε πικρή αντίθεση με τον Guibert, ο οποίος έδωσε επίσης συνέντευξη. Ένα ολόκληρο επεισόδιο είναι αφιερωμένο στη Νότια Αμερική.

Ο Nossiter είπε στο Decanter.com ότι η ταινία «δεν προορίζεται για τη μεγάλη οθόνη ή να αναλωθεί εν μια νυκτί'.

«Αν κάνεις ένα μαραθώνιο υπάρχει μια γενικότερη αφήγηση, αλλά [τα επεισόδια] προορίζονται για να σε βυθίζουν μέσα και έξω και να σε συνεπάρουν, περίπου όπως ένα πικαρέσκ μυθιστόρημα. Έτσι, είναι μια ξεχωριστή απόλαυση. "

Ο Doug Wregg, ο διοργανωτής της Real Wine Fair, δήλωσε στο Decanter.com "Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε το Mondovino, και οι ιστορίες που αφηγείται και τα ζητήματα που εγείρει είναι ακόμα πολύ σημαντικά στις μέρες μας. "

Μετάφραση Γ.Μ.

περισσότερα...

Παρουσίαση κρασιών του Chateau De St.Cosme στο wine bar OENOSCENT

Τρίτη 27 Μαρτίου, στο wine bar Oenoscent (Βουλής 44Α, Σύνταγμα Πλάκα) θα γίνει παρουσίαση 5 ετικετών του Chateau de St.Cosme από την περιοχή του Ροδανού.
Το πολύ γνωστό κτήμα που έχει την βάση του στο Gigondas, παράγει κρασιά στις περισσότερες ονομασίες προέλευσης του

Ροδανού, ενώ τα cru του Gicondas κάθε χρόνο γίνονται ανάρπαστα.

Θα δοκιμαστούν τα εξής κρασιά:

LITTLE JAMES BASKET PRESS WHITE 2011 (VIOGNIER-SAUVIGNON BLANC-MUSCAT OF ALEXANDRIA)

LITTLE JAMES BASKET PRESS RED GRENACHE SOLERA 1999-2011

CHATEAU DE ST. COSME COTES DU RHONE WHITE

CHATEAU DE ST. COSME COTES DU RHONE RED " LES DEUX ALBIONS"

CHATEAU DE ST.COSME GIGONDAS

Την παρουσίαση θα συντονίσει ο Γ,Φλούδας
Διάρκεια παρουσίασης 19:00-21:00

WINE BAR OENOSCENT Βουλής 44Α, Σύνταγμα Πλάκα ΤΗΛ. 3229374



περισσότερα...

Οι Έλληνες οινοπαραγωγοί κρατούν το ποτήρι μισογεμάτο

Της Χριστίνας Πυροβολάκη

Αθήνα- με την πρώτη ματιά, τα γεμάτα τραπέζια έξω από τα ελληνικά εστιατόρια μπορούν να σε κάνουν να αναρωτηθείς για την οικονομική κρίση, όμως με μια πιο προσεχτική ματιά θα διαπιστώσει κανείς πως οι πελάτες διαλέγουν να αφήσουν το καλό εμφιαλωμένο για άλλα φτηνά αλκοολούχα ποτά ώστε να γλιτώσουν κάποια χρήματα.

Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα σημαίνει ότι πολλοί Έλληνες δεν μπορούν

πλέον να αγοράσουν το αγαπημένο τους κρασί και έτσι τα τοπικά οινοποιεία που μέχρι τώρα πουλούσαν το 90% της παραγωγής τους στο εσωτερικό της χώρας, ψάχνουν τώρα στο εξωτερικό για μια αναγκαία αύξηση στις πωλήσεις τους.

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η ζήτηση των εστιατορίων έχει πέσει πολύ χαμηλά», δήλωσε ο Κωνσταντίνος Στεργίδης, ο διευθυντής της έκθεσης Οινόραμα, προσθέτοντας πως πολλά οινοποιεία πάλευαν για μήνες να μαζέψουν τα χρήματα τους από τους διανομείς.
«Η ύφεση ήρθε σε πολύ κακή στιγμή- ειδικά τώρα που βλέπουμε μια επανάσταση ποιότητας στα ελληνικά κρασιά μετά την τελευταία δεκαετία που προχωράει πέρα από την δημιουργία ρετσίνας», είπε ο Στεργίδης, αναφερόμενος στο φτηνό λευκό κρασί το οποίο κάποτε λανσαριζόταν σαν την μασκότ της βιομηχανίας.

Σήμερα, οι τέσσερις ποικιλίες- ναυαρχίδες της Ελλάδας είναι το Ασσύρτικο, από το ηφαιστειογενές νησί της Σαντορίνης, το Μοσχοφίλερο, από την Μαντινεία στην βορειοκεντρική Πελοπόννησο, το Αγιωργίτικο, το οποίο έχει ενσωματωθεί σε μύθους στην κοντινή περιοχή της Νεμέας και το Ξινόμαυρο της Νάουσας και του Αμυνταίου στην βορειοδυτική Ελλάδα.

Στο οινοποιείο La Tour Melas στην κεντρική Ελλάδα, ο ιδιοκτήτης Κύρος Μελάς έχει κανονίσει φέτος να εξάγει το 60% του μπουτίκ κόκκινου κρασιού του, ενός χαρμανιού από Merlot, Cabernet Franc και Petit Verdot.
« Η Ελλάδα επιτέλους αποβάλει την εικόνα και την ποιότητα της ρετσίνας και αυτό θα βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από την οικονομική κρίση», δήλωσε ο Μελάς, επιμένοντας ότι πολλά από τα μικρότερα κρασιά πολλών κτημάτων όπως το δικό του μπορούν να συγκριθούν με γαλλικά ή ιταλικά.
Ο Μελάς που εισάγει αμπέλια από την Γαλλία πολλές δεκαετίες αφού ο παππούς του αγόρασε γη δίπλα στο αρχαίο χωριό Εχίνο το 1962, δήλωσε πως η Ελλάδα θα βγει από την κρίση αυξάνοντας της εξαγωγές της σε αγροτικά προϊόντα υψηλής ποιότητας όπως το κρασί.
« Μικρά οινοποιεία τα οποία δεν έχουν πολλές ετικέτες θα καταφέρουν να εξέλθουν από την κρίση»

Οι Έλληνες παραγωγοί είναι ευλογημένοι με χρόνιες καλές καιρικές συνθήκες, με αποτέλεσμα μεγάλες αποδόσεις για αυτήν την μικρή μεσογειακή χώρα.
Η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου Και Οίνου δήλωσε πως η ελληνική παραγωγή θα φτάσει τα 3 εκατομμύρια εκατόλιτρα αυτό το χρόνο ενώ οι εξαγωγές αναμένεται να αυξηθούν κατά 10%.

« Οι οινοπαραγωγοί εξάγουν κυρίως στην Γερμανία, την Γαλλία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά αλλά ενδιαφέρονται και για την Κίνα και άλλες αναδυόμενες αγορές για την ανάπτυξη των πωλήσεων», δήλωσε η Μαρία Τριανταφύλλου, διευθύντρια του οργανισμού.
Οι Έλληνες παραγωγοί όμως αντιμετωπίζουν σκληρό ανταγωνισμό όχι μόνο από τον παλιό κόσμο, αλλά και νέους παραγωγούς από χώρες όπως η Χιλή, η Αυστραλία και η Νότιος Αφρική που είτε απολαμβάνουν χαμηλό εργατικό κόστος ή έχουν αναπτύξει μια πιο βιομηχανική προσέγγιση της παραγωγής κρασιού.

Ωστόσο ο ανταγωνισμός αυτός δεν απειλεί τον ελληνικό οινοπαραγωγικό γίγαντα Τσάνταλη, που έχει οινοποιεία στην Χαλκιδική, στο όρος Όλυμπος, στο όρος Άθως, στην Μακεδονία και την Θράκη.
Ιδρύθηκε το 1890 και πουλάει περισσότερη από τη μισή παραγωγή του στο εξωτερικό, ενώ το κρασί Kormilitsa Gold από το όρος Άθως έχει επιλεγεί ως το επίσημο κρασί του Κρεμλίνου.
Εκτός από τις εξαγωγές σε Ευρώπη, Ρωσία, Καναδά και Βραζιλία, ο Τσάνταλης έχει εδραιώσει και μια ισχυρή παρουσία στην Ασιατική αγορά, σκοπεύοντας να ανοίξει πάνω από 100 μαγαζιά στην Κίνα ως το τέλος του 2012, με στόχο να φτάσει τα 250 ως το τέλος του 2015 που θα πουλούν αποκλειστικά τις ετικέτες του.

«Η βιομηχανία του κρασιού έχει επηρεαστεί από την κρίση και πρέπει να υπάρχει στρατηγική εξαγωγών και όραμα για να καταφέρει κάποιος να επιβιώσει-όποιος δεν κατάφερε να το προβλέψει αυτό έχει μεγάλο πρόβλημα τώρα καθώς οι εγχώριες πωλήσεις έχουν πέσει», δήλωσε η διευθύντρια πωλήσεων του Τσάνταλη, Λίλυ Δημητρίου.
Πολλά μεσαίου αλλά και μεγάλου μεγέθους οινοποιεία, απογοητευμένα από την τωρινή ζήτηση για φτηνό χύμα κρασί επέλεξαν να μπουν ανταγωνιστικά και πάλι δημιουργώντας νέες πιο οικονομικές ετικέτες.

«Έχουμε ένα καινούργιο λευκό και κόκκινο από τον Μπουτάρη με την ετικέτα Σημείο Στίξης που πωλείται για λιγότερα από €6», δήλωσε ο Στεργίδης.
Ο Μπουτάρης που παράγει περισσότερες από 40 ετικέτες, συνήθως κοστολογεί κοντά στα €14.
Άλλοι παραγωγοί, όπως η οινοποιητική Μονεμβασίας στην νότιο Πελοπόννησο, απαιτούν από τα εστιατόρια να ρίξουν τις υπερβολικά υψηλές τιμές στις λίστες των κρασιών που διώχνουν τους πελάτες.
«Παρόλο που οι εξαγωγές μας αγγίζουν το 40% της παραγωγής μας, δεν θέλουμε να χάσουμε την ελληνική αγορά», δήλωσε η διευθύντρια πωλήσεων της Μονεμβασίας Έλλη Τσιμπίδη.
«Τα εστιατόρια συχνά ανεβάζουν την τιμή μιας φιάλης των €5 σε τουλάχιστον €12 και αυτό είναι λάθος- θέλουμε ο κόσμος να μπορεί να απολαύσει ένα καλό τοπικό κρασί με το γεύμα του», δήλωσε η Τσιμπίδη.

Μετάφραση Κική Παναγιώτου

περισσότερα...