Ο Stanko Radikon μιλάει για το κρασί του

Το οινοποιείο Radikon βρίσκεται στο πλατό Οσλάβια, πρακτικά στην Σλοβενία. Δεν υπάρχουν πινακίδες για το κτήμα και μπορεί να πάρει λίγη ώρα μέχρι να το βρει κανείς αφού περιπλανηθεί για λίγο στους λόφους του Κόλλιο. Μια μακριά σειρά από απότομα αμφιθεατρικά φυτεμένα αμπέλια. Υπέροχο θέαμα. Είναι μια περιοχή με αργιλώδες έδαφος, γνωστή ως “ponche”, ευλογημένη με υγιεινούς ανέμους.
Ο Stanko Radikon μιλάει για το κρασί του, τις επιτυχίες του αλλά και τα λάθη του.
Είναι ένας σοβαρός άντρας, ευθύς αλλά περίπλοκος. Όταν του έρχεται μια

ιδέα, την σχεδιάζει στο χαρτί και μετά βγάζει τα συμπεράσματα του. Η καριέρα του έγινε μάρτυρας βημάτων πίσω στον χρόνο, όπως η χρήση ατσαλιού και ξύλου ή η υιοθέτηση φυτών αραιής φύτευσης που μόνο τότε μπορούν να αντικατασταθούν από άλλα μεγαλύτερης πυκνότητας, αλλά αυτές οι κινήσεις έχουν προηγουμένως ανακοινωθεί και έτσι έχουν οδηγήσει σε αύξηση της επίγνωσης. Με την θέληση του να πειραματιστεί έγινε ένας από αυτούς τους παραγωγούς από το Friuli που έφεραν την επανάσταση στην ιταλική οινική σκηνή. Πήρε αποφάσεις που η αγορά τις αντιμετώπισε ως ριζοσπαστικές οι οποίες όμως ήταν πάντα υπαγορευμένες από καθαρή λογική.
Όλες του οι καινοτομίες συχνά ανάγονται στο παρελθόν, όπως η εγκατάλειψη των χημικών προϊόντων για την παραγωγή φυσικών κρασιών ή της ζύμωσης στο φλοιό για τη ποικιλία Ribolla Gialla.
Πάντα είναι σίγουρος γα την αξία των προϊόντων του και για αυτό δεν δέχεται να του γίνεται κριτική από οδηγούς (ποτέ δεν στέλνει δείγματα σε κανέναν). Ωστόσο , λέει πως ακόμα δεν είναι ικανοποιημένος και πως αν ήταν θα είχε αλλάξει επάγγελμα.
Έχοντας ακούσει όλα αυτά κάποιος περιμένει να συναντήσει ένα γκρινιάρη τύπο αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Ο Stanko είναι φιλόξενος, ειρωνικός και ομιλητικός. Μετά από μια σύντομη βόλτα ακολουθεί το γεύμα. Η γυναίκα του Suzana και ο γιός του Sasa δουλεύουν μαζί του στο οινοποιείο.
Στο τραπέζι ανοίγει το ένα μπουκάλι μετά το άλλο και είναι πολύ περήφανος για της δημιουργίες του. Για την Ribolla, το Tokaj (Jakot όπως το λέει ανάποδα), το Oslavije, το Slatnik και το Pinot.
Τα κρασιά είναι αρωματικά, με κεχριμπαρένιες αποχρώσεις και υπερβολικά προσωπικά. Σήμερα η ζύμωση στον φλοιό κρατάει 3-4 μήνες (αφού έχει δοκιμάσει κάθε πιθανή παραλλαγή) με τρία χρόνια σε βαρέλια και ένα ακόμη στο μπουκάλι. Δεν χρησιμοποιεί καθόλου θειώδη.
Τα κρασιά του Stanko θεωρούνται δύσκολα αλλά μάλλον γιατί παραπλανούν τον καταναλωτή με την απλότητα τους. Μπορείς πραγματικά να γευτείς το σταφύλι στο ποτήρι σου.

Μετάφραση Κική Παναγιώτου