SANTI SANTAMARIA***
MENU
Tartar από χριστόψαρο
Φουά γκρα ποσέ με μπιζέλια και ζωμό από κότα
Παραλλαγές σε σαφράν
«Κύμα και Χλόη»
Καπνιστό Μετσόβου, Αρσενικό Νάξου, Μελίτυρο, Κατσικίσιο τυρί με πιπέρι
Φράουλες στον πάγο
Μπαμπάδες με ρούμι
Αν κάτι προσδιορίζει την κουζίνα του Santi Santamaria είναι η εμμονή του στην παράδοση.Συνδυάζει περίτεχνα πρώτες ύλες(πάντα εποχής) που προέρχονται είτε απο τη θάλασσα είτε απο τη γή απλά αλλά και με σεβασμό.
Ξεκίνησε το 1981 φτιάχνοντας το εστιατόριο El Raco de Can Fabes με τη γυναίκα του Angels Serra στο St.Celoni.Απο το 1994 είναι κάτοχος των τριών αστεριών michelin και είναι ο πρώτος καταλανός που έχει πάρει αυτή τη διάκριση.Ο Santimaria είναι σχολαστικά προσεκτικός στην ισσοροπία των γεύσεων.Οι τυχεροί που καταφέρνουν να πάνε στο Can Fabes μπορούν να απολαύσουν το υπέροχο καπνιστό χέλι με ροδάκινο,πεπόνι με κότσι βοδινό,καπνιστό χαβιάρι μπακαλιάρου και άλλα γαστριμαργικά κομψοτεχνήματα.
Απο το πρώτο κιόλας πιάτο μας εξέπληξε ευχάριστα πέρνοντας ένα ψάρι που συνήθως εμείς οι αδαείς μάγειροι to θεωρούμε άχρηστο και το χρησιμοποιούμε στη κακαβιά και έφτιαξε ένα εξαίσιο tartar.Και αυτό ήταν μόνο η αρχή.
Στο δεύτερο πιάτο πιστεύω πως δεν ήταν καθόλου τυχαία η επιλογή του αρακά δίπλα στο φουά γκρά.Ο αρακάς είναι γνωστός για τις φυτικές του στερόλες οι οποίες κατεβάζουν τα επίπεδα χοληστερόλης.Για τα επίπεδα της χοληστερόλης στο φουά γκρά καλύτερα ας μη μιλήσουμε.Ο γευστικός συνδυασμός πάντως ήταν εξαιρετικός.Το μόνο που μας χάλασε ήταν το pairing με τα κρασιά.Και δεν ήταν αυτή η μοναδική περίπτωση.Είναι σίγουρο ότι ένα ξηρό κρασί και μάλιστα chardonnay σ'αυτή τη περίπτωση δεν έχει θέση καμμία θέση.Δεν είπαμε να σερβίρουμε Chateau d'Yguem η Tokaji αλλά υπήρχαν σίγουρα αρκετές άλλες επιλογές και μάλιστα πολύ προσιτές.
Ευτυχώς το επόμενο πιάτο μας έκανε και ξεχαστήκαμε έστω και προσωρινά.Ριζότο carnaoli με σαφράν αλλά και ένα μοναδικό μπίσκ αστακού μούδιασαν και πάλι τον ουρανίσκο.(οχι πάλι chardonnay...)
Η απορία ήταν ξεκάθαρη στα μάτια των περισοτέρων:τι είναι άραγε αυτό το κύμα και τι η χλόή;Δεν μείναν και πολή ώρα με την απορία.Ενας συνδυασμός γήινων και θαλασσινών γεύσεων προσγειώθηκε στο τραπέζι και οι αισθήσεις πάλι απογειώθηκαν.Μπαρμπούνι και σκορπίνα ήταν οι αντιπρόσωποι της θάλασσας και γλυκάδια απο μοσχαράκι γάλακτος που που προφανώς έτρωγε χλόη ήταν το υπόλοιπο που συμπλήρωνε τη γευστική παλέτα.Και ενώ τα γλυκάδια μπορεί να ήρθαν απο την Γαλλία ο σέφ που σέβεται την παράδοση του τόπου το απέδειξε έμπρακτα φέρνοντας ένα πιάτο με Ελληνικά τυριά!!Η γευστική μας περιπλάνηση-εμπειρία τελείωσε με φρέσκες φράουλες και μπαμπά με ρούμι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου