Ακρατος οίνος» από... αρχαία σταφύλια


Μια παρέα ορειβατών ανακάλυψε στην Οίτη και την Γκιόνα χαμένα είδη αμπελιού και προχώρησε στη μελέτη και την παραγωγή σύγχρονου... νέκταρ
Μια... άγρια κληματαριά, φορτωμένη από μαύρα γλυκά σταφύλια, που εντόπισε, στις πλαγιές του όρους Οίτη, μια ομάδα φυσιολατρών, έγινε αφορμή να δημιουργηθεί το «Ηλέσιον»: Μια παρέα φίλων, που εκτός από την ορειβασία και τις εκδρομές, δοκιμάζοντας συχνά στις εξορμήσεις τους άγρια φρούτα του δάσους, προσέθεσαν την τελευταία 2ετία στα ενδιαφέροντά τους την αναζήτηση σταφυλιών από άγριες κληματαριές στα βουνά.

Το χόμπι τους, που ξεκίνησε μεταξύ αστείου και σοβαρού, πήρε τη μορφή συγκροτημένης ερασιτεχνικής ομάδας έρευνας και μελέτης αρχαίων ποικιλιών και γεύσεων κρασιού! Τα μέλη της ομάδας έβαλαν στόχο να εντοπίσουν, να χαρτογραφήσουν, να φροντίσουν και να τρυγήσουν άγρια κλήματα του δάσους, σε ποικιλίες που διασώθηκαν από την αρχαιότητα έως τις ημέρες μας, κατ αρχήν στα βουνά Γκιόνα και Οίτη.
Συγχρόνως, συνεργάζονται με ειδικούς από τα πανεπιστήμια, που εξετάζουν δείγματα, γενετικό υλικό, από τις σπάνιες κληματαριές, ενώ δημιουργούνται με πειραματική καλλιέργεια και μικροί αμπελώνες, που αναβιώνουν ξεχασμένες ποικιλίες σταφυλιών, που έρχονται κατ' ευθείαν από την αρχαιότητα και δίνουν εξαιρετικής ποιότητας κρασιά. Παράγουν έτσι και βιολογική τεχνογνωσία. «Εχουμε ήδη τον Ακρατο Οίνο του Ηλέσιον, που δεν είναι φιλτραρισμένος, έχει όλο του το σώμα και τις ουσίες που του έδωσε η φύση», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» η Εμμυ Πανούση.
Η κ. Πανούση μας εξηγεί πώς δημιουργήθηκε το «Ηλέσιον»: «Περπατούσαμε πάνω στην Οίτη, όταν κάποιος από την παρέα θέλησε να κόψει ένα καρύδι και παρατηρήσαμε ότι η καρυδιά είχε και σταφύλια.
Ηταν τσαμπιά με μαύρα ζουμερά ολόφρεσκα σταφύλια. Οι ρώγες ήταν πολύ σφικτές μεταξύ τους και δεν είχαν την παραμικρή ζημιά.
«Τρυγήσαμε»Το σταφύλι μοσχοβολούσε κι ήταν πολύ γλυκό, ενώ ο ασυνήθιστα χοντρός κορμός του κλήματος φανέρωνε την πολύ μεγάλη ηλικία του.Τρυγήσαμε και πήγαμε τα σταφύλια και τα φύλλα σε γεωπόνους και παλιούς κατοίκους της περιοχής, για να μας πληροφορήσουν το είδος του σταφυλιού.
Τελικά, οδηγηθήκαμε στο συμπέρασμα ότι το σταφύλι ήταν «γκοσμάρι», «γκοσμάς» ή «κοσμάς», μια αρχαία ποικιλία της Ρούμελης ξεχασμένη στο πέρασμα των χρόνων. Σκεφτήκαμε ότι αυτή η παρατημένη από τις παραγωγικές κοινωνίες ποικιλία πρέπει να επιζήσει! Ξαναπήγαμε στο ίδιο σημείο και κόψαμε κλαδιά, τα οποία φυτέψαμε. Σήμερα πλέον έχουμε φυτέψει δεκάδες κλήματα με γκοσμάρι».
«Δυστυχώς, η σημερινή οινοποίηση», λέει η κ. Πανούση, «αφαιρεί εξ ολοκλήρου τα σπόρια και χρησιμοποιεί ελάχιστα τις φλούδες, αποδυναμώνοντας το τελικό προϊόν». Η κύρια ευεργετική δράση του κρασιού ερυθράς οινοποίησης οφείλεται στις ουσίες, που περιέχει αντιοξειδωτικά συστατικά, οι οποίες βοηθούν στην αύξηση της καλής χοληστερόλης ΗDL.