Διαβάζοντας τα σχόλια για τους νέους χρυσούς σκούφους και φέροντας στη μνήμη μου και όσα έχουν ακούσει τα μικρά μου αυτιά κατά καιρούς απορώ αυτοί οι κύριοι σε ποιον ακριβώς απευθύνονται?
Επί σειρά ετών μοίραζαν βραβεία επανειλημμένα σε εστιατόρια που μπορεί και να μην έφαγαν ποτέ ή απλά εξυπηρετούνταν τα συμφέροντα τους. Οι απαιτήσεις τους κάθε φορά διαφορετικές, σε κάποιες
περιπτώσεις προσχεδιασμένες και συμφωνημένες. Θεωρώ μεγάλο θράσος να σχολιάζεις ακόμη τους χρυσούς σκούφους που δεν άλλαξαν κεφάλι τόσα χρόνια. Θεωρώ επίσης μεγάλο θράσος να αναλύεις βαθμολογίες για τον εαυτό σου χωρίς ο αναγνώστης να καταλαβαίνει λέξη.
Δεν κατάλαβα ποτέ ποιοι είναι αυτοί οι κύριοι(ες) που απλά βγαίνουν και τρώνε σε ένα εστιατόριο και με ποια πείρα ακριβώς σχολιάζουν την κάρτα και το ψήσιμο μίας μπριζόλας - για να μην σκεφτώ τις λίστες κρασιού.
Επίσης, αφού είμαστε σε καιρό κρίσης και δεν υπάρχουν νέα εστιατόρια να κρίνετε, γιατί κάθεστε και πάλι στις ίδιες καρέκλες σε αυτά που πηγαίνατε τόσα χρόνια? Κατεβείτε επίπεδο και ρίξτε μια ματιά και σε πιο απλά εστιατόρια.
Δημιουργήσατε μία λίστα εστιατορίων απλησίαστη για πολλούς, πείθοντας τον κάθε άμαθο πελάτη ότι αυτό που προτείνετε είναι το νόστιμο. Και ο πελάτης σας πίστεψε και σας ανέβασε εκεί που φτάσατε. Προβάλλατε τη γαστρονομία που θέλατε χωρίς να ανταποκρίνεται στην τσέπη του Έλληνα για να στηθεί ένα ευρωπαικού τύπου προφίλ. Πιάτα μεγάλα με ένα μεζέ στη μέση και για γαρνιτούρα το ''δε θα χορτάσεις ποτέ!''. Μπορεί η κουλτούρα της πρωτεύουσας να έχει περιτύλιγμα χρυσού σκούφου η ''επαρχία'' όμως όχι.
Σήμερα μη έχοντας επιλογές συνεχίζετε στο ίδιο τροπάριο, αλλά αυτή τη φορά χωρίς κοινό. Τελικά μείνατε μόνοι σας στο εστιατόριο που ανοίξατε με κενές θέσεις.
Αυτή είναι και η γαστρονομία που φτιάξατε. Άνοστη!
Οι σκούφοι σας έπρεπε να έχουν διάρκεια και διαδοχή και κάτι από Ελλάδα.
Απλά κινηθήκατε όπως οι πολιτικοί! Τι να κάνουμε?
Υ.Γ. Και βέβαια, όπως και πέρσι, αδυνατώ να καταλάβω πως η Fuga δεν ήταν καν υποψήφια (κατά την άποψή μου θα έπρεπε να έχει πάρει και σκούφο)! Κατά τα άλλα η άνοδος των βάσεων στέρησε την φρεσκάδα που θα μπορούσαν να φέρουν νέες είσοδοι στα βραβεία από εστιατόρια όπως το Κουζίνα Breeze ή το Abovo, ενώ και το φετινό Premiere με σεφ τον Jean
Από τότε που ένοιωσα τον εαυτό μου βρίσκομαι σε χώρους μαζικής εστίασης και πόσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΎστερα από μεγάλους αγώνες καταφέραμε εγώ και η γυναίκα μου να κάνουμε τον δικό μας χώρο το 1980 στην Μυτιλήνη χωρίς την βοήθεια κανενός. Το ονομάσαμε ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ. Από την δουλειά μας καταφέραμε να κάνουμε και ένα μικρό ξενώνα στον ίδιο χώρο. Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2011 που κατέθεσα τα χαρτιά μου για την σύνταξη , ανελλιπώς καθημερινά ποτίζαμε, ταΐζαμε, και κοιμίζαμε κόσμο. Η κουζίνα της κυρίας Μαρίας καθαρά παραδοσιακή και νοστιμότατη.
Ποτέ δεν ήλθε κανείς να κουβεντιάσει μαζί μας για τον συνδυασμό των γεύσεων των φαγητών, των κρασιών, το γλυκό, το αλμυρό, το ξινό, το πικρό το άθροισμα όλων, την νοστιμιά, την συνέπεια στην συνέχεια των τόσων ετών και γενικώς.
Μόνο το κλεινόν άστυ υπάρχει ;
Και μόνο τα κέντρα που ούτε με ένα μηνιάτικο δεν μπορείς να περάσεις την πόρτα τους;
Εγώ έχω πια αποσυρθεί , αλλά παίρνοντας την αφορμή, σας τα λέω για τους νεότερους του χώρου.
Ο έλεγχος και η βράβευση πρέπει να υπάρχει .
Οι κατατάξεις των κέντρων πρέπει να υπάρχουν.
Η επέκταση όμως σε όλοι την Ελλάδα πρέπει να υπάρχει πραγματικά.